Zondag 23 juni 2019
Blaadje Weegbree
Mijn enkel is nog steeds pijnlijk. Ik zit vandaag zoveel als mogelijk met mijn been omhoog. We luisteren naar de kerkdiensten van onze thuisgemeente via Kerkomroep. Ik lees mijn boek The King’s Speech uit en herinner mij een advies van mijn vader.
Vroeger thuis op de boerderij gebeurde er wel eens een ongelukje. Ik liep door de brandnetels en dat was niet plezierig. Mijn vader zei dan; “doet er maar een blaadje weegbree op”. Ik ging dan op zoek naar de smalle weegbree die meestal snel gevonden was en wreef zo’n blaadje fijn op de brandplekken. Mijn huid groen, maar de pijn was weg. Toen met voetballen mijn vinger uit de kom was gegaan had ik ook pijn en een opgezwollen vinger. Opnieuw kreeg ik van mijn vader het advies; “doet er maar een blaadje weegbree op”. Ik weet nog dat ik wel een beetje sceptisch was maar ik heb het advies van mijn vader opgevolgd. De volgende ochtend was ik verbaasd dat de pijn en de zwelling helemaal verdwenen waren. Vanmiddag met het uitlaten van de hond heb ik al hompelend een bosje weegbree geplukt. In een glas water gezet. Vannacht plak ik het met Leukopor op de pijnlijke plek aan mijn voet. Pantykousje eroverheen en morgen ben ik weer beter.
Boekverslag; The King’s Speech, van Mark Logue en Peter Conradi
Het leuke van dit boek vind ik dat het een waar gebeurd verhaal is over Lionel Logue. Deze man die oorsponkelijk uit Australie kwam, een vrijwel onbekende spraakleraar, een autodidact heeft de latere Koning George VI van Groot Brittannië van zijn spraakgebrek (stotteren) af geholpen.Tijdens de Tweede Wereld Oorlog heeft hij de Koning bijgestaan toen die herhaalde malen een toespraak moest houden voor de radio. Logopedie was in die tijd nog pionieren. Het boek is gemaakt met behulp van de dagboek aantekeningen, het archief van Lionel en zijn vrouw en de correspondentie tussen hem en de koning. Het speelt zich af in de eerste decennia van de 20e eeuw tot het overlijden van Lionel in 1953. Geschreven door de kleinzoon, Mark Logue in samenwerking met journalist Peter Conradi. Het boek is uitgegeven in 2010. In hetzelfde jaar kwam ook de film uit, gemaakt door Tom Hooper met Colin Firth en Geoffrey Rush in de hoofdrollen. Wat mij vooral opviel en aansprak in het boek was de Britse ‘point of view’ tijdens de oorlogsjaren. De meeste boeken die ik over de oorlog heb gelezen geven een Nederlands gezichtspunt. Je krijgt in het boek ook een kijkje in de keuken van de Britse monarchie. Buitengewoon interessant en prettig om te lezen.
