De gekanaliseerde Hollandse IJssel, van Marnemoende naar Montfoort

Maandag en dinsdag 11 en 12 april 2016
De Bahama’s lag hoog op het water afgelopen maandag. Het lampje van de watertank gaf voor het weekend al aan dat het water bijna op was. De diesel voorraad was flink gereduceerd want we zitten niet graag in de kou. De waterslang uitgelegd en 1300 liter water geladen. De boeg dook door dit extra gewicht in de tanks voorover.
De stootkussens gereinigd. Sommige waren zacht geworden. Met een compressor van de buurman weer wat lucht ingebracht. Een paar ventielen vervangen. Eén bleef er lekken. Misschien dat het ventiel niet goed was. Als we onderweg een watersportzaak tegen komen dan moeten we wat nieuwe ventielen inslaan.
Dinsdag hebben we de rekening van de walstroom over de winterperiode betaald op het havenkantoor en hebben we afscheid genomen van Jan-Erik, Daniël, Ruud en Conny. De tankwagen is langs geweest met diesel. De 2164 liter die erbij kon in de tanks zorgde ervoor dat de boot weer wat vlakker in het water lag.
Het is nog lekker rustig op de Hollandse IJssel als wij aan het einde van de ochtend met een lekker zonnetje op weg gaan naar Montfoort. Een ijsvogel vliegt luid piepend van schrik een aantal malen voor de boot uit. De tropische kleuren van deze vogel zijn zo opvallend in dit Hollandse land dat je wel een ‘blinde vink’ moet zijn om het niet te zien.

De maximale toegestane snelheid op de IJssel is 9 km per uur buiten de bebouwing en 4 km per uur binnen de bebouwing. We varen door de buurten Heeswijk, Achthoven en Mastwijk. Voor de middag meren we aan in Montfoort. In tegenstelling tot de vorige keer dat we hier waren hebben we nu de keuze waar we gaan liggen. Het vaarseizoen is nog niet echt aangebroken. We liggen aan een stukje jaagpad aan de kant van het zwembad vlak voor het centrum van de stad. We mogen hier 3 x 24 uur vrij aanmeren.

Voor ons ligt een oud bootje aan de kade. De motor is gestart en braakt blauwe rook uit. De schipper is in voor een praatje. David komt uit Engeland en heeft zijn scheepje in Coevorden gekocht. De bodem van het schip uit 1924 is zo dun dat hij er in Engeland geen verzekering voor kan afsluiten. De Daf motor is er in de jaren zestig in gezet. Een houtkachel aan boord zorgt voor dubbele warmte. Samen met zijn Staffordshire bull terrier; ‘Zoeloe’ reist hij al twee jaar door Nederland. Om geen last te krijgen met de autoriteiten heeft hij zijn bootje maar geen naam gegeven. Hij leeft van in- en verkopen op rommelmarkten en marktplaats. Zijn handel zit in de kofferbak van de auto die hij achter de boot aan rijd. Van de hand in de tand, zogezegd. Leuk om met hem kennis te maken. Na de lunch vertrekt hij naar Oudewater en gaan wij de stad Montfoort in. Langs de IJssel lopen wij naar de IJsselpoort. De enige nog overgebleven poort van de stad. Het oude stadhuis is er tegenaan gebouwd. Veel goederen kwamen vroeger via deze poort de stad in vanaf de IJssel. Makkelijk voor het heffen van de belasting. Tegenover de poort ligt er een sluis naar de Montfoorter vaart voor extra afwatering en een verbinding naar Amsterdam via de ‘Oude Rijn’.

Belangrijk voor de handel die vroeger vanwege de slechte wegen hoofdzakelijk via het water werd bedreven. In Montfoort werden vroeger veel knopen gemaakt van been. Daarnaast werden er ook kloostermoppen gebakken van de klei uit de IJssel. Montfoort is één van de oudste steden langs de Hollandse IJssel. De naam is een verbastering van Mons fortis (sterke berg). Van het oude kasteel is alleen de poort en een deel van de voorburcht nog overgebleven.
’s Avonds eten we in het restaurant ‘het oude stadhuis’ bij de IJsselpoort. Een aanrader. Vriendelijke bediening en lekker eten. Wij gingen voor het ‘3-gangen keuzemenu’. Vriendelijk geprijsd en mooi gepresenteerd.

Woensdag 13 april 2016
Woensdagochtend scheen het zonnetje al vroeg. De boot was nat van de dauw. Ik wil vandaag een was drogen over de reling dus ik ben begonnen met het afnemen van de dauw. We starten de generator voor de wasmachine en om de accu’s op te laden.
Om 10.30 uur krijgen we bezoek aan boord. Geen huisbezoek maar bootbezoek van dominee Simons en zijn vrouw. We hebben een goede ontmoeting. Nu wij ons huis verkocht hebben en niet meer in Reeuwijk wonen willen wij ons aansluiten bij de gemeente van Montfoort. Vlak voor twaalf uur nemen we afscheid van elkaar. Adri en ik krijgen beide drie dikke pakkerds van de domineesvrouw. Ze zou wel mee willen varen. Van mij mag het maar de dominee houdt niet van het water.

Inmiddels is de was schoon en hang ik het buiten te drogen. We lunchen met verse aardbeien op brood. Ik krijg steeds meer het voorjaar in mijn hoofd. Op het achterdek ga ik lekker lezen in; “Dichter bij het Lied” van Erick Versloot. Deze dominee en organist heeft over 25 bekende liederen uit het Liedboek geschreven. Dit doet hij erg boeiend. Hij brengt je, zoals de titel van het boek al doet vermoeden, dichter bij het lied. Achterin het boek zit een cd-rom met de uitvoering van de liederen op verschillende orgels door de schrijver zelf. Ik heb moeite om het boek weg te leggen. Daardoor zijn we pas om half acht klaar met eten. Ik bel Co en Corry op of ze zin hebben om een bakkie te komen doen. Een klein uurtje later schuiven ze aan. Het is gezellig.