Maandag 25 juni 2018
Van Middelburg naar eiland ‘De Haringvreter’
Tess komt om vijf uur vanmorgen. Het is nog niet eens licht. Maar goed de plicht roept. Weer aan boord duik ik mijn bed nog even in.
Terwijl Adri de watertank vult loop ik nog even naar de AH supermarkt om nog wat boodschappen in te slaan. Om half elf zetten we nog een potje koffie voor onderweg en halen we de walstroom in. De brug voor de haven draait kwart over het uur. Om elf uur maken we los en met een stuk of zes boten liggen we voor de brug te dobberen. Kwart over elf is het een uittocht. Een enkele zeilboot gaat richting Vlissingen over het Kanaal maar de meeste boten gaan net als wij richting Veere. Het is vandaag weer prachtig weer. Het zonnetje schijnt en met een rustige gangetje varen wij in colonne naar de sluis van Veere. Die ligt al op ons te wachten. We kunnen direct invaren en we gaan weer aan de westelijke sluismuur liggen. Het is vandaag een beetje stapelen in de sluis. De boten moeten naast elkaar in de sluis zodat iedereen mee kan schutten. We dalen een klein stukje en dan gaan de deuren alweer open en kunnen we uitvaren.
We willen deze keer aan een steiger tussen de invaart van het kanaal en de jachthaven Oranjeplaat aanmeren voor een overnachting. Het steiger is leeg en staat zo’n vijftig meter loodrecht op de kant in het water. Langzaam vaart Adri er op aan. Het water is kraak helder en ik zie het gele zand er door heen schijnen. Vlakbij de steiger lopen we aan de grond. Ook hier is het Veerse Meer niet diep genoeg bij de aanlegplaats. We varen weer terug naar de geul en besluiten om terug te varen naar het eiland ‘De Haringvreter’ voor de kust van Veere waar we eerder hebben gelegen. Twee boten liggen er al en wij parkeren “De Bahama’s” er tussen. Als ik de boot vastmaak gaat de boot voor ons vertrekken. Het is een groot motorjacht genaamd ‘Morning Star’. De vrouw op het voordek meldt ons dat ze weg gaan vanwege de dazen die van het eiland afkomen. Die vliegen bijten gemeen en daar is ze allergisch voor. Wij krijgen er ook een aantal in de tent maar we hebben Tecla de spin en die pakt er een aantal in haar web. Het valt mee en we vragen ons af of het wel werkelijk dazen zijn.
’s Middags zien we dat een geladen zandschip zich vast gevaren heeft voor eiland ‘De Haringvreter’ aan de rand van de geul voor Kamperland. De boot ligt muurvast in het water. Na een uurtje komt er een lege ‘beroeps’ die de zandboot weer lostrekt. De zandboot gaat naar de haven van Kamperland en ‘de lege boot’ gaat weer naar de sluis van Veere. Ons helpt ons.
De hond begint weer op te knappen, gelukkig.