Dinsdag 11 augustus 2015
Via de havenmeester hebben wij gehoord dat er in ‘Deinze’ een lange kade is waar wij vrij mogen aanmeren. Op de kaart zien wij dat het maar een kilometer of acht varen is dus wij besluiten om eerst nog een wasje te draaien en schoonschip te maken. Adri gaat nog een rondje fietsen in de omgeving. Hij ziet een mooi kerkje en een fraaie lindelaan in het dorp.
Om elf uur gooien wij los en zeggen de havenmeester gedag. De Leie meandert door het landschap. Weilanden met Belgische dikbil koeien. Kanonnen wat een konten hebben die beesten. Veelal met de stier erbij.
Mooie landgoederen, of zoals je wilt estates, en prachtige gazonnen aan het water. Het is erg smal en we hebben niet veel water onder de kiel. Op sommige plaatsen hangen de bomen flink over het water en maken het geheel nog smaller. We varen langzaam en komen bij de openstaande sluis met ophaalbrug in Astene aan. Ik telefoneer voor een brugbediening. De sluis is erg smal en met de fenders aan beide kanten uithangend schuiven wij er langzaam tussendoor. Het gaat gelukkig allemaal goed.
Daarna varen wij de buitenwijken van Deinze in. Eerst wat fabriekshallen en daarna de bebouwing van de stad. Voor de Tolpoortbrug zien wij een lange kade met nog wat vrije aanmeerplekken. We maken vast op de laatste plaats voor de brug, vlak voor “Onze-Lieve-Vrouwekerk”. Al snel horen wij het klokkenspel van de kerk. De kerk heeft een grote-terts-beiaard, met 48 klokken. Ja….. kom er maar eens om. Wie kan er nu zeggen dat hij een grote-terts-beiaard in zijn achtertuin heeft. Nou…. wij dus. Zijn we er blij mee? Da’s een ander verhaal. Ieder half uur krijgen wij een klein concert te horen. Vul het maar in.
We zijn na de middagboterham de stad in gelopen. Doel één: gewoon de stad bekijken. Doel twee: het tegoed voor ons internet opwaarderen. Nou, daar gaat ie. We zijn de stad ingelopen op zoek naar een stukkie groen zodat het hondje effe zou kunnen sassen en poepen. Dat lukte vrij aardig. Boot af, naar de brug, brug over, stuurboord uit, jaaaaaaa daar is het graskantje. Tess gesasst en met een (zo menen wij te vernemen) gelukkige uitstraling op haar hondesnoet gaat zij verder. Het is nog een gedeelte Leie waar we langs lopen maar deze woeste baren zijn door betonnen oevers beteugeld. Ok, bakboord uit de stad weer in. Eerst legt Tess haar keutel(s) neer. Joepie daar is een Proximus winkel. Gauw naar binnen om ons internet op te waarderen (herladen noemen ze dat hier). Nou echt, lieve mensen….. als u eens in België bent en u hebt behoefte aan internet, zoek dan een partij die naar een andere naam luistert als Proximus. Wat een drama! We hebben een Proximus kaart, kunnen het ding niet laden met tegoed via het internet (kan alleen maar met een Belgische bankpas, terwijl we in iedere achteraf-derde-rangs-winkel kunnen pinnen) en als je naar de Proximus winkel gaat kunnen ze je niet helpen want ze kunnen geen kaarten herladen. Oftewel je staat met je auto met lege tank bij Shell en ze vertellen je doodleuk dat je geen benzine kunt tanken. Nee, dat kun je alleen in Saoedi Arabië, want uw pas deugt niet. Dat is een Hema klantenkaart en hoe kun je nu denken dat je daarmee in Saoedi Arabië kunt tanken? Je kunt net zo goed Babi Pangang bestellen op de maan. Simpelweg: Proximus…. een drama organisatie die haar bestaan niet waard is. Naar de knoppen helpen dus die baggertent. Proximus down, Proximus down, Proximus down!!!!!!!!
Verder vanmiddag aan boord gebivakkeerd, Beetje gedut, beetje geschreven, heerlijke witlofsalade gegeten met gebakken aardappeltjes en een fantastische saucijs erbij. Straks lekker een dikke dut doen.
Tot morgen. Of zo!
Wat ziet het er allemaal weer lekker en mooi uit,
Geweldig geniet ervan.