Woensdag 17 juni 2015
Het was vanmorgen mooi wakker worden. Het Delftse lag er zonovergoten bij. Dat beloofde een mooie dag te worden. En ook al roepen de weer-goeroes dat het in de loop van de middag bewolkt zal worden en wellicht gaat regenen, dit schitterende begin hebben we te pakken. Adrie en ik doen op het gemak aan. We willen niet te vroeg in Rotterdam aankomen. Gisteren heeft Adrie de Veerhaven gebeld met de vraag of er plek zou zijn. Dat zou wel in orde komen vertelde de havenmeester. Maar als je erg vroeg bent loop je het risico dat de anderen er nog liggen. Stelletje langslapers…..
Op ons gemak koffie gedronken en daarna zo rond een uur of negen de karren gestart en aangevangen met het gepruttel. We hebben de motoren zo’n 900 toeren laten draaien en daarmee varen we ongeveer negen kilometer per uur. Adrie wilde graag tijdens de vaart een was draaien en dat heeft een beetje tijd nodig. De bruggen onderweg draaiden vlot zodat we toch nog behoorlijk opschoten. Op een gegeven moment werden we opgelopen door een leeg vrachtschip. Hij draaide een klappie harder. We besloten ook iets harder te gaan varen zodat we gelijktijdig de bruggen konden nemen. Dat ging uitstekend tot aan de Hogebrug in Overschie. Net ervoor zijn er twee haakse bochten en zo’n vrachtschip gooit dan het gas erop om de kont van de boot de bocht in te persen. Wij hadden om deze reden iets gas teruggenomen om niet in het kolkende schroefwater terecht te komen. Da’s onplezierig. Het betekende echter wel dat het licht weer op rood stond toen wij bij de brug waren. Sapperdeflap, dat wordt dus een poosje dobberen. Een jachtje vanaf de andere kant kon er nog wel door. En toen…… ging het licht weer op groen voor ons. We konden dus toch door, zonder oponthoud. Goed gewerkt brugwachter!
Daarna door de Delfshavensche Schie naar de Coolhaven. Dat is al vlak bij de Nieuwe Maas. Slechts de Parksluizen scheiden ons nog van dit grote drukke water. Even later lagen we in de sluis waar het verval nauwelijks waarneembaar was. Bij het uitvaren riepen we op de marifoon de “Sector Maashaven” op om te vertellen dat we naar buiten kwamen en direct bakboord uit zouden gaan en dan aan de verkeerde wal zouden blijven om de Veerhaven in te draaien. Dit ging perfect. Rond de middag zijn we aangekomen. De Veerhaven is een erg leuke kleinschalige haven, tussen de mooie gebouwen. Eén nadeeltje: je ligt nogal op de klots, de golven van de Nieuwe Maas lopen zo naar binnen. Adrie’s maag is hier niet erg goed tegen bestand.
Ik (nu weer vrouw Adrie) ben de vaste wal opgegaan. Op een kilometer afstand staan een aantal musea die een bezoek meer dan waard zijn. Ik had voor het museum; Boymans van Beuningen gekozen om te bekijken. Dit musea heeft een rijk en gevarieerd aanbod van allerlei tijden en stromingen. Daar zitten ook een aantal heel beroemde kunstwerken bij zoals bijvoorbeeld; De Marskramer van Jeroen Bosch en de Torenbouw van Babel van Pieter Bruegel. Verschillende schilderijen van Rembrandt, Van Gogh, Monet, Sluiter, Mondriaan, Margritte, Dali en Wilmink om maar een paar namen te noemen. Bijzonder om deze werken in het echt te zien en je te realiseren dat sommige werkstukken al meer dan 500 jaar oud zijn en bewaard zijn gebleven. Het museum sloot om 17.00 uur. De drie uur die ik ervoor had uitgetrokken waren eigenlijk te kort om alles goed te bekijken.
‘s Avonds zijn wij naar “De Bazaar” gelopen voor het eten. Het was er zo druk dat wij niet meteen aan tafel konden. Een half uurtje wachten werd uiteindelijke een kwartier en toen konden wij aan tafel. Oosters en halal zijn woorden die de keuken kenmerken. Overvloedig en vriendelijke geprijsd. De herrie en de sjofele inrichting neem je dan maar voor lief. Bovendien mocht Tess ook mee naar binnen en dat kan lang niet overal. ‘s Avonds wat regen gehad.