Woensdag 28 augustus 2013
Vandaag doen wij het rustig aan. We blijven nog een nachtje in Delfzijl en doen wat boodschappen. Ik draai een paar wassen en doe nog wat lakwerk. Het gaat deze keer beter als de vorige keer. Ik vul de kale plekjes op de reling met lak en doe twee poortjes boven en onder. ‘s Avonds gebruiken wij nog een lekkere sorbet bij restaurant ‘De Boegschroef op de boulevard. het leven is goed aan en op het water…
Donderdag 29 augustus 2013
Om 7.00 uur loop ik weer op de zeedijk te genieten van het uitzicht, de wind en de blauwe lucht. Ik voel het warmte van het zonnetje zelfs al. Terug in de haven zie ik door de mist de industrie op de oostoever bijna niet. De boot is weer helemaal aangeslagen van de dauw. Het is kwart over acht als de ramen een beetje droog zijn en wij wat kunnen zien. Wij roepen de zeesluis op en kunnen gebruik maken van de kleine kolk voor de jachten. Het verval is te verwaarlozen. Als wij Groningen invaren merken wij dat het wat mistig is, maar het zicht is nog goed. Het Eemskanaal loopt tot aan de stad Groningen en is 24 kilometer lang. Met de Oostersluis schutten wij naar het Van Starckenborgh-kanaal. De bijzondere ‘Gerrit Krol Brug’ moet voor ons draaien. Op kilometer 8 horen wij dat de Dokwerdbrug gestremd is. Deze brug heeft een doorvaarthoogte van 3.8 meter en wordt geheven naar 6.7 meter. Als wij de mast plat leggen en de antenne van de marifoon strijken en de vlag uit de houder halen kunnen wij er onderdoor. Dit doen wij natuurlijk. De hefbrug bij Aduard en Zuidhorn nemen wij op dezelfde manier. De beroeps heeft er echter hinder van en moet wachten of omkeren. Bij de schutsluis van Gaarkeuken schutten wij met twee andere sportboten naast een beroeps in de sluis en voor een grote tanker. Bij het uitvaren is er even verwarring als wij gelijk met de beroeps willen uitvaren. Wij krijgen voorrang. Het zou fijn zijn als de sluismeester wat meer aanwijzingen zou geven. Bij kilometer 27 zoeken wij in Gerkesklooster een ligplaats langs de kade.
Het is een evenwijdig lopende zijarm van het Prinses-Margriet-Kanaal. Op de kant staan stevige bolders om aan vast te maken en er is drinkwater en een vuilcontainer. Ik ga nog even op zoek naar een winkel om een kwast te kopen voor het lakwerk maar heb geen succes. ‘s Avonds rekent de havenmevrouw € 0,75 per meter. We zijn de enige die hier liggen.
Voor Gerkesklooster/Stroobos is ook een soortgelijke kade maar daar is de ingang versmalt naar 7 meter. Wij merken ‘s avonds al snel waar dat voor is. Als er een zware vrachtboot langsvaart richting Gronigen dan loopt de boeg- en hekgolf het zijkanaaltje in en zuigt gigantisch aan de boot. Even later komt diezelfde golf weer teruglopen en trekt de boot met kracht weer de andere kant op. Dit is geen succes. We hebben spijt dat we hier zijn gaan liggen. Om 22.00 uur komt er nog een vriend van ons langs. Als hij om 00.30 uur vertrekt geven wij de boot wat meer ruimte op de landvasten en hopen er het beste van als wij gaan slapen. Tegen alle verwachting in hebben wij goed geslapen.
