Dinsdag 15 mei 2018
Van zoet naar zout
Voor we vertrekken willen we de watertank vullen. Half negen maken wij los en varen naar het watertappunt bij het havenkantoor. We hebben ongeveer een kuub nodig en afhankelijk van de waterdruk kan dat wel eens veel tijd in beslag nemen. Adri sluit onze eigen slang aan en draait de kraan open. In de tussentijd werk ik nog even aan mijn weblog. Na anderhalf uur hebben we 1100 liter water aan boord. Daar kunnen we wel weer even mee toe. Het is weer lekker zonnig geworden als wij vertrekken uit Oude Tonge. Als wij de Krammer opvaren worden wij bedolven onder een wolk muggen. Met de plumeau probeer ik ze zoveel mogelijk weg te vegen. Maar het waait bijna niet en de meeste vallen weer terug op de boot.
Rond de Krammersluizen staan al een aantal hoge windmolens maar er worden er nog meer opgebouwd. We zien de activiteiten vanaf het water. Het eiland Goeree Overflakkee heeft het streven om in het jaar 2020 energie neutraal te zijn. Bij het invaren van de Krammersluis varen we door een bellenscherm heen. Dit is voor de scheiding van het zoet-en het zoutwater. We gaan ongeveer 1,5 meter omlaag en voor het uitvaren komt er ook weer een bellenscherm voor de uitgang van de sluis.
We zien aan het remwerk buiten de sluis meteen dat we op zout- en getijdenwater zitten. De oesters hangen aan de meerpalen. Voor de Grevelingendam zien we ook verschillende velden voor de mosselkweek in het water drijven. Bij Bruinisse kunnen we de Grevelingensluis zonder oponthoud invaren. Samen met een zeiljacht schutten we naar het Grevelingenmeer. Door de deltawerken is deze voormalige zeearm van de Noordzee het grootste zoutwatermeer van West-Europa geworden. Aan de havens van Bruinisse zie je dat er veel watersport in dit gebied aanwezig is. We zien het watersporteiland Archipel met de aanlegsteigers door de verrekijker voor de kust van Bruinisse liggen. We varen er langs want we willen wat meer beschutting tegen de wind. Ondanks dat de mei vakantie voorbij is zien we nog aardig wat zeilboten.
Stampersplaat
Na ongeveer twee uur varen komen we bij het eiland Stampersplaat. Deze voormalige zandplaat van een 1 vierkante kilometer is begroeid en heeft een geschut haventje. We vinden er nog een vrije plek om aan te meren voor de zeilboot Dusit Laguna. De eigenaar helpt een handje met aanmeren.
Het is inmiddels tijd om de hond uit te laten dus daar begin ik mee. De hond van de buren loopt los en ik informeer bij ze of dat is toegestaan. Officieel moeten honden wel aangelijnd worden want er lopen wilde paarden op het eiland rond. Als ik een paar minuten later terugkom staat Adri nog met de buurtjes te praten. We nodigen ze uit voor de koffie en hebben een aangename middag met Els en Ad uit Geertruidenberg.