Een grens overschreden

Dinsdag 02 Juli 2013
In de loop van de avond waren er gisteren een aantal pleziervaartuigen aangemeerd en het grootste deel van de ‘liegstelle’ lag vol met beroeps, die tussen 19.00 en 20.00 uur een plekje zochten voor de nacht. Vanmorgen waren wij, langslapers, de laatsten die vertrokken om 8.15 uur. De rest had grotere haast en was al eerder vertrokken. Wij willen vandaag ook weer een groot stuk van het kanaal afleggen. Wij hopen bij Km. 294 te komen maar de sluis van Sülfeld zou roet in het eten kunnen gooien. Als er veel verkeer is zou het kunnen dat wij lang moeten wachten. Eerst komen wij bij Km. 233, 7 de afslag aan bakboordzijde, naar het Elbe-Seitenkanaal tegen. Dit kanaal vormt een kortere route naar Hamburg en Lübeck dan het Mittellandkanaal. Gelukkig valt het wachten bij de sluis op Km. 236,5 mee en mogen wij direct achter twee beroeps de sluis invaren. Eerst proberen wij achterin aan stuurboord zijde vast te maken. De drijvende bolders zijn daar echter uit de wand verwijderd. Aan bakboordzijde zitten ze wel dus snel overgestoken en voor en achter aan twee drijvende bolders vastgemaakt. Deze sluis had een verval van 9 meter en aan de drijvende bolders was het heerlijk gemakkelijk schutten. Geen gedoe met het verleggen van de lijnen en de afstand tussen de bolders was precies de lengte van de boot.

Even verder varen wij langs Wolfsburg. Dit is de stad van automobielfabrikant Volkswagen. Het is een heel groot complex. Speciaal voor de toerist is Autostadt gebouwd. Hier kun je het productieproces aanschouwen en van alle merken die Volkswagen produceert zijn paviljoenen ingericht. Daarnaast is er ook een grote collectie oldtimers van alle merken. Op Km. 246,1 ligt de haven van Wolfsburg waar je kunt meren om het complex te bezoeken. Misschien een leuk uitje voor op de terugweg.

Wij willen echter snel naar Berlijn om daar voldoende tijd te hebben om rond te varen. Bij Km. 256 passeren wij de grens van de voormalige DDR. Deze grens kwam bij de Wende van 1989 ter vervallen. Vanaf deze grens varen wij in het voormalige Oost-Duitsland. Aan de bossen op de oevers zie je geen verschil maar wij varen wel een heel stuk waar de oevers vernieuwd zijn. Zodra wij bij de bebouwing komen zien wij wel een verschil met waar wij vandaan kwamen. De huizen zijn minder groot en soms vervallen. Het aantal bruggen over het kanaal is er minder. Bij Km. 294,5 meren wij aan een kade voor de sport. Adri gaat op het fietsje op zoek naar melk in het nabijgelegen dorp. Het dorpje heet Bülstringen en is oud en vervallen. Geen winkel te bekennen. Bij een hotel vraagt hij om advies. Prompt komen die met twee pakken melk aandragen. Weer terug fietst hij nog even langs bij een aangemeerde beroeps uit Groningen voor advies over de waterstanden bij de Elbe en de Weeser.