Maandag 6 juli
Volgens de getijdentabel die Adri had geraadpleegd konden we om half acht vertrekken en dan hadden we nog vier uur om van de vloedstroom te profiteren tot aan sluis Merelbeke. Adri had slecht geslapen van de spanning die hij had voor het wegvaren op de stroom. De boeg lag tegen de stroom in. Ik maakte eerst de trossen los en daarna van achteraf de springen naar de boeg toe. De laatste spring zou ik pas losmaken als Adri hem vrij gevaren had. Maar dat ging mis. De boeg werd juist de steiger ingedrukt. De bolfender zat er gelukkig tussen. Toen dacht Adri met de boeg en hekschroef de boot van de steiger af te drukken maar deze reageerden niet. Inmiddels begon de stroom de boot naar achteren te plaatsen. Ik zag dat voor op de boot gebeuren en riep hard; ‘vooruit’. Adrie gaf gas en de boot voer van de steiger af maar raakte met de achterhoek nog net de steiger. Met een scherpe hoek keerden wij over stuurboord en voeren de Schelde weer op gedragen door de vloedstroom. Het verdiende geen schoonheidsprijs. Wat een ramp. Gelukkig geen schade. Het humeur van de schipper die probeert te stoppen met roken had echter zijn dieptepunt bereikt. Met behulp van de e-sigaret heeft hij de nicotine inmiddels afgebouwd tot nul. Hij dampt nu alleen nog met een smaakje. Op dat moment snakte hij naar nicotine. Met veel moeite heeft hij het toch weerstaan. De stroom bracht ons langs een aantal mooie plaatsjes met de namen; Appels, Schoonaarde, Wichelen, Schellebelle, Wetteren en Melle.
De bakboordkolk van Sluis Merelbeke stond al open. Wij mochten meteen invaren en samen met drie andere jachten hebben wij geschut. Achter de sluis hebben wij aangemeerd om het Vaarwatervignet aan te kopen voor Vlaanderen. Dit kost € 80,- en is drie maanden geldig. Achter op de boot moet er duidelijk zichtbaar aan bakboordzijde een grote ronde sticker worden opgeplakt.
Na de sluis varen wij nog voor de brug stuurboord uit door de jachthaven van Merelbeke heen op de Schelde. Dit water loopt om Gent heen en brengt je bij de Brusselse Poort Sluis. Ik bel de sluismeester en met veel moeite begrijp ik dat hij met de andere kant bezig is. We maken vast en zien dat deze kleine sluis helemaal met de hand wordt bediend. De deuren worden een voor een dicht gezet. Daarna worden de schuiven een voor een geopend. Zwaar werk. Als het water op niveau is dat worden er weer twee deuren geopend met de hand. Er komen vijf ienimini jachtjes uitvaren. Wij kunnen invaren en schutten 1,2 meter naar beneden. Het is niet verplicht maar wel gebruikelijk om de sluismeester een fooi te geven. We hebben een beetje met hem te doen met deze warmte.
Hij heft even later ook nog de Lousbergbrug voor ons. Deze brug in de Visservaart is 3,1 meter hoog en geheven waarschijnlijk zo’n 5 meter. We hebben gereserveerd in ‘Portus Ganda’ en krijgen de kopsteiger toegewezen. We steken een flink stuk uit maar kunnen toch wel redelijk goed vast maken. Om half twee is de havenmeester weer aanwezig. We besluiten eerst te lunchen met een lekker omeletje en lopen om twee uur samen naar het havenkantoor. We boeken voor twee nachten inclusief stroom en rekenen € 34,- af. Het valt mee. We hebben een mooi plekje vlak bij het historisch centrum. De haven is afgeschermd met een hek op de steiger met cijfercode. Het is bovendien lekker rustig en we hebben een prachtig uitzicht. De Wifi-hotspot van de haven werkt opnieuw niet geweldig. Een grote ergernis voor Adri die graag wil dat alles naar behoren functioneert. Vooral nu hij stress heeft van het niet roken. De spanning is vermoeiend. We houden ons rustig. De dag begon met wat bewolking maar eindigt weer warm met een vol zonnetje.
