Maandag 22 mei 2017
We doen vanmorgen wat klusjes aan boord. Het is lekker weer en we gebruiken de koffie op het achterdek in de zon. Na de lunch gaan we naar het centrum van Edam. Wij lopen vanaf ons plekje eerst een kilometer landinwaarts langs Fort Edam en de Zeesluis. Langs het kanaal zijn veel mooie nieuwe huizen gebouwd. De weg waar we op lopen heet; Oorgat en loopt tot aan de rand van het oude centrum van Edam. Daar ligt verscholen achter een hoge haag een kleine joodse begraafplaats. Een beeld met de tekst; “Rachel beweent haar kinderen,” staat aan de andere kant van de weg. We steken de weg over en vervolgen onze weg langs het water op de Voorhaven. Hier staan allemaal oude stadspanden met mooie gevels. We komen langs de parochiekerk van Edam en zien aan de overkant van het water de gevel van het lutherse zaalkerkje wat ik gisteren heb bezocht. Bij de hoge gemetselde brug over de Voorhaven staat het ‘Steenen Coopmanshuis’ uit 1540 met een drijvende kelder. Hier is het Edams Museum gevestigd. Ook het raadhuis aan de Hoogstraat kun je bezoeken. Hier hangt een schilderij van de langste vrouw van Nederland; Trijntje Keever (1616), zij was 253 cm lang. Haar schoenen staan in een vitrine voor het schilderij, maat 56. Wij gaan niet naar binnen. We willen de Grote kerk bezoeken en gaan verder met onze wandeling. De speeltoren van de voormalige Onze Lieve Vrouwe kerk trekt onze aandacht. Alleen de toren met een klein stukje kerk is er nog van over. De fundamenten van de rest van de kerk zijn nog zichtbaar. Het klokkenspel heeft 37 klokken en wordt automatisch bespeelt met een trommelmechanisme.
We steken de Nieuwe Haven over met de Kwakelbrug. Dit is een van de weinige, nog overgebleven wipbruggetjes met één spriet. Aan de oever naast de brug zien we nog een oude scheepswerf. Vroeger stond Edam namelijk ook bekend om zijn scheepsbouw. We zijn van oost naar west gelopen door het centrum en staan nu weer op de oude vestingwal in de schaduw van hoge oude bomen.
Aan de overkant van de autoweg zien we een benzinestation van Tamoil. Adri heeft wat onderzoek gedaan op internet en hij denkt er over om een e-sigaret te kopen van het merk ‘Just-Fog’. Deze heeft goede test resultaten en is hier te koop. We lopen onder de autoweg door en laten ons bij het benzine station de werking van de damper uitleggen. Even later stappen we naar buiten voorzien van een starterset en twee flesjes vloeistof om de damper mee te vullen. Terug op de vestingwal komt de geur van aardbeien ons tegemoet. Op een statafel worden een aantal bakjes aardbeien aangeboden. We doen twee euro in het potje en nemen een bakje mee. We lopen langs het fraaie ‘Proveniershofje’(1555) en het weeshuis. Hier onderwezen de begijnen vroeger de kinderen en werd er voor de zieken gezorgd. De grote kerk staat op de rand van de oude stad in de noord, westhoek. De kerk wordt niet voor niets ‘Grote Kerk’ genoemd want de afmetingen zijn inderdaad fenomenaal. Hij behoort tot de top honderd van de Nederlandse Monumenten. De kerk wordt gebruikt door de hervormde gemeente, de wereldwinkel en voor culturele activiteiten. De handwerkclub verkoopt zijn producten en er is een grote boekenmarkt om geld in te zamelen voor het onderhoud van de kerk. Als wij de kerk bekijken is er ook een expositie met surrealistische kunstwerken. Het hoofdorgel is gebouwd door orgelbouwer Smit en onder andere gerestaureerd door Flentrop.
De kerk heeft een groot aantal gebrandschilderde ramen met origineel glas. Veel van de ramen droegen de namen en wapens van de omliggende steden. Op de muren stonden teksten. Opvallend vond ik de houten loopbrug die voor het plafond langs liep. In de kerk is ook nog een Latijnse school en een librije gevestigd. Daar heb ik echter weinig van gezien. Het was er heerlijk koel en de hond kon gewoon mee naar binnen. Toen we weer buiten waren zagen we naast de kerk dat er een kelder met drie gewelven is waar het regenwater van het dak van de kerk in werd verzameld. Bij een belegering van de stad kon de bevolking daar water halen.
Op het Jan van Nieuwenhuizenplein wat eerst de kaasmarkt was staat de kaaswaag. Nu is daar de winkel van Henri Willig Kaas gevestigd. De traditionele edammer kaasjes worden op eigen hoeve geproduceerd en in deze winkel onder andere verkocht. Oude attributen van de kaasmakerij en de handel staan er uitgestald. We blijven er even bij kijken en willen vragen waarom deze kaasjes in dit formaat werden gemaakt. Maar de verkoopster heeft het druk met buitenlandse toeristen. Het zal wel met de handel te maken hebben. Al in de Gouden eeuw werden deze kazen naar het buitenland verhandeld. De kazen mogen alleen van Hollandse koemelk worden gemaakt en hebben een vetgehalte van 40%.
We lopen langs de Voorhaven weer terug naar de boot. De aardbeien komen gekneust uit de tas en ik maak er daarom meteen een lekkere yoghurt smoothie van. ’s Avonds eten we de rest op.