donderdag 19 april 2012
Blij dat we weer konden varen, zijn wij vanmorgen om 8.40 uur vertrokken uit Spakenburg. Het waait hard en het is bewolkt maar de zon komt zo nu en dan ook kijken. Wij varen een stukje terug over het Eemmeer want in Spakenburg hebben wij op de kaart gezien dat wij over de Eem naar Amersfoort kunnen varen. Daar zijn we nog nooit geweest met de boot en we zijn benieuwd naar deze stad. De betonning op het Eemmeer leidt ons naar de ingang van de Eem. Deze rivier is de enige die zijn oorsprong en monding in Nederland heeft. Amersfoort is het begin en is 18 kilometer landinwaarts. Vroeger heette de rivier de Amer en was een voorde een doorwaadbare plaats. Een beetje verbasteren en je hebt de naam Amersfoort. We varen langs Eemdijk, Eembrugge, Baarn over mooi breed water. Onderweg komen we twee vrachtboten tegen en verder niemand. Het water is lekker breed en op een aantal plaatsen kun je vrij voor 3 x 24 uur aanmeren zonder faciliteiten. Twee bruggen over de Eem worden op afstand bediend door het verkeerscentrum in Weesp. Via kanaal 22 van de marifoon nemen wij contact op. De laatste twee bruggen in Amersfoort hebben een brugwachter. Deze hebben wij opgebeld voor bediening. Door werkzaamheden duurde het een klein half uurtje eer de eerste brug open ging. Omdat het water bijna op was zijn wij in de Eemhaven meteen doorgevaren naar het station waar je water kon tanken. De brugwachter kwam ons daar een tas met informatie over Amersfoort brengen en de code voor de faciliteiten. Wij kwamen om 11.30 uur aan in Amersfoort. Adri is ongeveer 1,5 uur bezig geweest om het water te tanken. Steeds liep er 100 liter in de tank en dan moest hij de code weer intikken. Voor je dan zo’n 1200 liter hebt getankt dan ben je dus even verder. In de tussentijd kwam de havenmeester afrekenen. Wij blijven twee nachtjes en moesten 33 euro afrekenen inclusief water en electra. Na het waterladen de boot op een langssteiger aangemeerd. Het is nog rustig in deze betrekkelijk nieuwe haven die eigenlijk gewoon een lange gracht is met een steiger erlangs.
Aan het einde van de haven staat de Koppelpoort die heel erg kenmerken is voor Amersfoort. ‘s Middags gaan wij samen Amersfoort verkennen. We hebben genoten van de oude binnenstad. De muurhuizen die op de oude stadsmuur zijn gebouwd, het Hofje de armen de Poth. Veel leuke kleine winkeltjes en galeries van kunstenaars. Wanneer het een beetje gaat regenen vluchten wij bij ‘Downey’s’ naar binnen voor koffie en thee met. Downey’s kennen wij van de televisie. Dit etablissement wordt gerund door mensen met het Downsyndroom. Zij hebben hier hun dagbesteding in de bediening en de keuken. Het is er gezellig en je kunt er eventueel ook een ‘High tea’ gebruiken of lunchen. Toen wij even later weer op straat stonden kwam er een jonge man langs op de fiets die riep terwijl hij langs fietste; “Hé, krullenbolletje”. Verbaasd keek ik om mij heen. Wij waren de enigen op staat en Adri is al zeker een half jaar niet meer bij de kapper geweest, dus hij heeft een weelderige krullenbol. Ik sloeg dubbel van het lachen. Deed het bijna in mijn broek. Adri heeft het plan om zijn haar lang te laten groeien. Als dit het gevolg is dan vindt ik dat geen probleem. Kan ik nog eens lachen.
‘s Avonds ben ik met Tess de oude binnenstad rond gelopen over de stadswal.
