Maandag 25 juli
Nog een klein stukje de stroom op en dan zijn we bij de kop van de Gelderse IJssel. Volgens de kaart stroomt de IJssel hier het snelst. Aan het begin is de IJssel maar 70 meter breed, terwijl hij bij Kampen wel 150 meter breed is. We varen de plassen van Rhedenlaag terug naar de IJssel. De stroom krijgt ons gelijk weer te pakken. Adri schakelt zelfs de boegschoef in om de boot de bocht om te krijgen. We vorderen langzaam en varen tussen Rheden en de Rederlaag door. We varen bij Velp onder de A12 door en even later onder de spoorbrug tussen Arnhem en Westervoort. Bij kilometerrai 879 gaan we scherp stuurboord de Nederrijn op.
Nu hebben we de stroom mee en gaan we al snel 17 kilometer per uur. Vanaf het water ziet Arnhem er niet zo aantrekkelijk uit. De Jachthaven van de R en ZV Jason is klein en door de stroming lastig aan en af te varen. We zijn door ervaring wijs geworden hier. We gaan er deze reis voorbij. Na 12 kilometer zijn we bij de sluis en stuw van Driel. We roepen de sluismeester op met de marifoon. Hij wacht met schutten tot wij zijn ingevaren. We zakken samen met de Grand Banks ‘Pietje’ een kleine meter. Beneden liggen een aantal jachten te wachten met een beroepsschip, twee passagierschepen en een politieboot. Even later komt er nog een beroepsschip bij. Wij zijn de sluis uitgevaren en horen over de marifoon dat Sluis Driel wordt opgeroepen door een bootje met pech. Ze liggen tussen twee kribben voor anker en horen dat er twee passagiersboten aan het schutten zijn. Zij hebben gebeld met Watersportvereniging Vada in Wageningen voor hulp maar zij vrezen dat het anker het niet zal houden als er twee passagiersboten langs komen. De sluismeester stelt hun gerust. De passagiersboten gaan de andere kant op. Hij geeft hun door dat er twee jachten aan komen waarvan er één ‘De Bahama’s’ heet en dat ze beiden marifoon aan boord hebben. Misschien dat u hun hulp kunt vragen, stelt hij voor. Wij kijken elkaar aan. We hebben het gesprek gevolgd. Moeten wij nu een bootje met pech naar de haven gaan slepen? Dat hebben we nog nooit gedaan. Adri zegt; “Je bent het verplicht om elkaar te helpen in geval van nood”. Even voorbij Renkum zien wij een wit jachtje links van ons bij een krib aan twee ankerlijnen drijven. Twee mannen zitten een beetje verslagen te wachten en houden de ankerlijnen in de gaten. Adri stuurt in hun richting en remt af. Ik loop naar de boeg en met de handen aan de mond roep ik ze toe of ze hulp nodig hebben. Ze schrikken op. “Ja we hebben pech”, zegt een gezette man in een rood overhemd achter op het bootje. Hij kijkt vertwijfeld naar zijn maat op het voordek en wenkt hem. Die roept mij toe dat er hulp onderweg is. “Oh”, zegt de man in het rood, “het is de Bahama’s”, tegen zijn vriend. Ik vraag nogmaals of wij iets voor ze kunnen doen. Nee, dat is niet nodig maar vriendelijk bedankt en de man met het rode overhemd begint ons met beide handen uit te zwaaien. Opgelucht varen wij weer verder. Vlak voor Wageningen zien wij een klein havenslepertje in tegenovergestelde richting varen. Dat zal de hulp wel zijn geweest. We varen langs Natuurgebied De Blauwe Kamer en langs de Grebbeberg. De Grote toren van de oude kerk in Rhenen staat in de steigers. Een kleine passantenhaven heeft plek voor een zevental boten.
We zien Elst en Amerongen op de noord oever. Op kilometer 922 varen we sluis Amerongen in achter een beroepsboot en een kajuitjacht. We zakken ongeveer twee meter. De invaart van ‘Eiland van Maurik’ ligt schuin tegenover de uitvaart van de sluis.
We steken het vaarwater over en varen het plassengebied op zuidelijk van de Nederrijn. Bij de Watersportvereniging Maurik is de meldsteiger helemaal vrij. We meren aan.
Adri is moe geworden van het varen en doet ’s middags een dutje. ’s Avonds komt Evert, een lid van de vereniging van in de zeventig het havengeld afrekenen. Hij woont in Geldermalsen maar heeft zijn boot bij de Watersport Vereniging Maurik liggen. Hij heeft de tijd voor een praatje en hij vertelt dat hij op zijn 58e een ernstig ongeluk heeft gehad. Hij loopt nu met een wandelstok en heeft regelmatig veel pijn. Maar hij doet wat hij kan en geniet zoveel mogelijk van elke dag die hij nog krijgt. We betalen hier € 1,10 per meter en € 1,- voor een etmaal electra. Het water is gratis en we hoeven geen toeristenbelasting af te rekenen. Twee nachten voor € 35,- is niet al te duur. We zijn wel in havens geweest waar we voor één nacht meer betaalden.
We liggen hier prachtig. Aan het begin van de haven kunnen we mooi over het meer uitkijken.