Het keerpunt

Weekend van 27,28 en 29 Juli 2013
Als wij om negen uur vertrekken uit Waren heeft het zonnetje al flink wat kracht. Via het Reekkanaal komen wij op de Kölpinsee die zich als een spiegel voor ons uitstrekt.

Wij steken het over van oost naar west en via een kanaal komen wij op het volgende meer de Fleesensee. Deze gaat over in de Malchowersee die wordt gehalveerd door de plaats Malchow. Deze plaats ligt voor een deel op een eiland. Een dam voert naar het eiland en de andere zijde wordt door een draaibrug verbonden met het vaste land. De draaibrug wordt elk uur bediend. Wij moeten tien minuten wachten en kunnen dan doorvaren. De brugwachter heeft een collectezakje voor het vrijwillige bruggengeld van 1-2 euro. Naast de brug wordt er gebouwd aan een nieuwe verkeersbrug. Wij vervolgen onze tocht over de Recken en de Petersdorfer See die uitmondt in de Plauer See. Aan de overkant ligt de plaats Plau onze bestemming voor vandaag. Wij twijfelen of dit ons keerpunt wordt of dat wij doorvaren naar Dömitz. Volgens de kaart kunnen er schepen varen met een maximale diepgang van 1.2 meter. Maar aangezien wij overal horen dat het water 20 cm. boven het normale peil staat denken wij dat wij met een diepgang van 1.4-1.45 misschien wel kunnen doorvaren. Als wij hebben aangemeerd aan de stadskade lopen wij naar de sluismeester om te informeren wat zij er van denkt. Zij raadt het ons ten zeerste af. De vaarweg informatie adviseert nog steeds een diepgang van maximaal 1.2 meter. Zij vertelt ook dat de bodem bezaaid is met stenen en rotsen.

Op de website komen wij ook een nieuwsbericht tegen van mensen die hun boot hebben lek gevaren en zijn gezonken. Op internet kwamen wij een blog tegen van een oude vrachtboot van 30 x 5,04 meter, de ‘Anna Koosje’. Zij hadden de route gevaren in tegengestelde richting. Wij waren ze bij Zehdenick tegengekomen. In hun blog meldde zij dat ze op de Elbe waren aangehouden door de waterpolitie. Zij moesten voor de Elbe een eigen (extra) vaarbewijs hebben. Dit hadden ze niet en mochten niet verder varen zonder iemand aan boord die het wel had. Dit betekende een schipper aan boord voor de route van 1 dag. Voor ons zou dat een schipper voor twee dagen betekenen aangezien wij de Elbe stroomopwaarts zouden moeten varen. Wij willen niet het risico lopen om lek te varen. Ook hebben wij niet gerekend op een apart vaarbewijs voor de Elbe. Wij besluiten om weer terug te gaan varen.
Het weekend blijven wij nog in Plau am See. Deze plaats staat bekend als ‘Luftkurort’. De plaats ziet er gezellig uit. De straten bestaan uit keien. De trottoirs zijn bestraat met stenen die beter begaanbaar zijn voor fietsen en wandelen. Zaterdag en zondag zijn erg warm. ‘s Avonds hebben wij wat onweer en valt er een buitje. Langs de kade waar wij liggen lopen veel toeristen. In de stad zien de huizen en winkels er goed uit. Veel is vernieuwd of opgeknapt. Midden in het oude centrum is er een brede straat met een Raadhuis in de stijl van de niederländischen Renaissance uit 1888/89. De stadskirche St.Marien is ook een bezoekje waard. Al was het alleen om even af te koelen.

Het is namelijk verzengend heet als wij op zaterdagmiddag door de stad dwalen. Op zondag blijven wij op de boot omdat wij Tess niet willen opsluiten in die hitte. Wij kijken een kerkdienst op de band. Maandag is het een stuk koeler. Wij blijven nog een dagje aan de kade liggen. De weerberichten geven onweer met mogelijk zware windstoten op. Wij willen geen onnodig risico lopen om midden op de Müritz in een onweersbui te zitten. Dus wij lopen nog een keer Plau in onder de paraplu en doen wat boodschappen. Het onweer en de zware windstoten blijven uit. Wij hebben hier weer G3 bereik dus ‘s middags werk in het blog bij. Morgen keren wij om en vangen de terugreis aan.