Donderdag 18 juni 2015

In eerste aanleg hadden we bedacht om twee nachtjes in de Veerhaven te blijven. Dat voornemen werd nog versterkt door het feit dat Fred Bulk nog even langs zou komen. Een poosje geleden hadden we nieuwe V-snaren besteld om op voorraad te hebben. Het blijkt dat de V-snaren die nu zijn gemonteerd het best zwaar te verduren hebben door onze dikke dynamo’s van 140A. Hiervoor is (zie een artikel van vorig jaar) een extra geleiderol gemonteerd, ook al om de stress op de snaren te verminderen. Deze waren nu binnen en Fred kwam ze even langs brengen. Tegelijkertijd heeft hij een klein probleempje bij het brandstoffilter van de stuurboord motor opgelost. We vonden namelijk wat verse dieselspetters en die kunnen we natuurlijk missen als kiespijn.

Het bleek een boutje te zijn die gebruikt wordt om te ontluchten. Stom genoeg, gewoon afgebroken. Nou ja, ander boutje er in en klaar. We moeten het morgenochtend nog wel even controleren natuurlijk maar bij het proefdraaien bleef het kurkdroog. Goed, nog een bakkie leut naar binnen geslingerd en hebben besloten toch maar te gaan varen. Adrie (vrouw) bleef toch last houden van de raar binnenrollende deining. Ok, rond twaalven de karren gestart en losgegooid. Bestemming: Oud-Beijerland. Nooit geweest, wel van gehoord dus leuk om eens te gaan kijken.

We voeren de Veerhaven uit en gingen direct stuurboord uit richting zee. Op het marifoonkanaal van de sector Maasbruggen netjes gemeld wie we waren en wat we gingen doen. Ging perfect. Na enige tijd moesten we bakboord uit de Oude Maas op. Da’s een trekgat. Ging ook goed. We voeren dus op de Oude Maas. Er voer een groot duwstel voor ons uit. Hij zat best een eind voor ons. Het ding had echter zo’n enorme hoeveelheid schroefwater dat wij maar aan ons wieletje bleven draaien. De stroom (tegen) vermeerderd met het schroefwater van dat duwstel liet het water zo raar rond rommelen tussen de kribben dat er geen normale koers te varen viel. Nou ja, dan maar een beetje slingeren en rommelen. Ik heb niet hoeven blazen. Toen we het Spui in draaiden werd het direct rustiger. De echt grote scheepvaart is hier niet. Al snel naderden we Oud-Beijerland en met een windje vijf schuin op de kop en stroom tegen hadden we niet veel moeite om De Bahama’s aan de buitensteiger te leggen.

De binnenhaven van Oud-Beijerland met een doorkijkje naar Het Spui.
De binnenhaven van Oud-Beijerland met een doorkijkje naar Het Spui.

Na de middag zijn we het plaatsje in gegaan. Leuk. Best veel mooie oude gebouwen en het is heel mooi bij de kerk. Winkels en woningen wisselen elkaar af op een natuurlijke manier. Het hoort bij elkaar. Wat ons wel opviel was dat er een ongelofelijke hoeveelheid kapperszaken zijn gevestigd. Zelfs zoveel dat het, blijkbaar, lonend is om een winkel uit te baten in kappersbenodigdheden. We hebben er zeker tien geteld. Uiteraard wilden we een bakkie doen met een stuk taart er bij. Je moet ergens van op gewicht blijven. Wat denk je? Taart op…… en het leek helemaal niet eens een weggooi tent. Nou ja, dan maar alleen een bakkie. Smaakte best.

De Hervormde Kerk van Oud-Beijerland
De Hervormde Kerk van Oud-Beijerland
Het prachtig gesitueerde Raadhuis van Oud-Beijerland.
Het prachtig gesitueerde Raadhuis van Oud-Beijerland.

Toen we terug bij de boot kwamen zagen we een stukje terug een zeiljacht wat een beetje vreemd tegen de kant aan hing. De fok was uit, lag halve wind maar er gebeurde niets. Vastgelopen aan lager wal. Terwijl wij aan boord stapten en ons aan het beraden waren wat we zouden moeten doen kwam er een ander zeiljacht langs en die ging helpen. Na enig overleg, ronddraaien en een lijntje over gooien was het bootje al snel weer vlot. Het heeft afgemeerd achter ons aan de steiger. De motor kapte er mee….. nou ja zeg. Het is toch een zeiljacht? Het hijsen van de zeilen duurde blijkbaar te lang. Het is toch opvallend hoeveel zeiljachten er op de motor varen. Sapperdeflap….. terwijl ik dit zit te typen maken ze achter ons los. Het zeiljacht wat hulp had geboden én het kapotte jacht als sleep. Aangezien de wind met een 4 tot 5 doorstond en we allemaal aan lagerwal aan de steiger lagen kwamen ze niet los. Het slepende zeiljacht knalde tegen De Bahama’s, het gesleepte jacht kon nog net op tijd losgooien en afstoppen. Ik ben dus even afgestapt om eerst te gaan helpen en toen om te vragen of ze wel goed bij hun hoofd waren. Iedereen kon zien dat dit niet zou kunnen werken. Over het algemeen kunnen zeilers met ervaring toch beter met de kuren van de wind overweg. Zo te zien gelukkig geen schade.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *