Dinsdag 26 juni 2018
Japanse Kruiskwal
Vlak voor de middag varen we naar een ander eilandje waar we kunnen liggen. De Arneplaat hebben we ook al eerder beproefd. We meren aan de buitensteiger. Halverwege de middag komt er een ‘rib’ met drie mannen aan boord naar het eiland. Ze hebben een grote witte bak meegenomen waar water ingedaan wordt en met een groot schepnet vissen ze het een en ander uit het water. Adri gaat even polshoogte nemen bij de mannen. Ze doen onderzoek naar de aanwezigheid van de Japanse Kruiskwal in het gebied. Deze kwal heeft tentakels die bij aanraking irritatie kunnen veroorzaken. Ze zijn de kwal het meeste tegengekomen in het oostelijk deel van het Veerse Meer. De kwal is ongeveer twee centimeter in doorsnee en te herkennen aan een kruisje. De lange tentakels bevatten netelcellen en die kunnen steken. Sommige mensen reageren daar heel heftig op en moeten naar het ziekenhuis.
Lek boven water
Adri voert de inspectie van de boot uit. Hij kruipt de machinekamer in en controleert het oliepijl van de motoren, de snaarspanning en of er water onder in de bilge staat. Een kwart litertje staat er onder in de bilge en we vermoeden dat het bij de schroefas afkomt. Adri hoort echter gedrup achter de verwarming. Hij is echter te groot om goed achter de verwarmingsketel te kijken. “Wil jij even kijken met de zaklamp of je wat ziet?” Achter de verwarmingsketel is alles droog maar ik hoor ook een constant gedrup maar het komt van boven de ketel. Daar zit de verdeelunit van de verwarming en de omvormers achter de rugleuning van de bank. Even later liggen we beiden te luisteren waar dat druppende geluid toch vandaan komt. Het is een gestaag ritmisch getik en als het water is wat drupt dan moet er ergens een flinke plas liggen. Maar alles ziet er droog uit. Kan het de elektra zijn? De lampjes op de omvormer knipperen gelijk met het getik. Moet je dat eens zien zegt Adri. Ik rommel wat aan de draden die naar de omvormers lopen en het geluid wordt zowaar wat minder om vervolgens weer sneller te gaan. Eigenaardig. Maar als we goed luisteren lijkt het geluid toch ook wel van achter de omvormers te komen en daar zit de huid van het schip. Ik kijk naar buiten en zie dat ik de fenders nog niet heb opgeruimd. “Het zal toch niet waar zijn….”. Ik ga naar boven en zie dat de bolfender door de wind ritmisch tegen de huid van het schip waait. Ik haal hem omhoog en hoor van binnen uit het schip Adri roepen; “Het is over”.
“We hebben weer een lek gedicht”.
Schelpenguirlande
Ik heb van het merk Tesa een ophangsysteem gekocht waarmee je een haak tegen de muur kunt plakken zonder de muur te beschadigen. Daarmee willen we mijn schelpenguirlande ophangen aan de afzuigkap. Een mooi systeem maar niet voor deze toepassing. De guirlande blijft teveel van de wand af en zo is de kale achterkant zichtbaar. We draaien toch maar twee schroefjes in de ombouw van de afzuigkap en daar hangen we de guirlande aan.