Woensdag 18 mei
Pieter komt om half acht met de nieuwe V-snaar, plaatst deze en stelt de waterpomp af. Probleem weer opgelost. We doen met elkaar nog een bakkie en na het betalen van de rekening gaat hij weer naar zijn andere klus. Ik doe wat huishoudelijke klusjes en ga bij de bakker en de slager de plaatselijke specialiteiten inkopen. Bij de banketbakker worden dat; Urker Dikkertjes. Dat zijn een soort gevulde koeken. De slager adviseert mij om de paardenworst en de leverworst mee te nemen. Voorzien van al dat lekkers zijn wij helemaal gereed om visite te ontvangen. Vlak na elf uur krijgen we een telefoontje dat ze in Urk zijn aangekomen maar nog even op zoek zijn naar een parkeerplaats. Een kwartiertje later komen onze vrienden aan stappen. Lucky, hun dappere schnauzer in de kielzog. We vinden het heerlijk om elkaar weer te zien. Fijn om weer even bij te praten.
Tijdens de koffie zien wij de doggersbank ‘Skaggerak’ uit Harlingen met Frits en Diny vertrekken. Een aantal jaren geleden hebben wij deze mensen gesproken in Vollenhove. Ze herkennen ons en zwaaien.
Na de borrel gaan we gezamenlijk de honden uitlaten bij de vuurtoren. De weersomstandigheden zijn wisselvallig. De Ommelebommelestien steekt de kop steeds een klein beetje boten water. Het lijkt wel op een walvis voor de kust. Het verhaal gaat dat ‘Op Urk’ de kindjes niet van de ooievaar komen maar bij de Ommelebommelestien worden opgehaald. We lopen langs het monument aan zee voor de op zee gebleven vissers en lezen een aantal gedenkplaten met de namen van de vissers. De laatste gedenkplaat is van 2015.
Het kerkje aan de zee staat vlak achter de gedenkplaats. Door de kleine steegjes, ginkies genoemd, vervolgen wij onze weg kris kras door het oude dorp. Op verschillende punten heb je leuke doorkijkjes over de haven. Bij de vishal zoeken wij een beschut tafeltje voor een lunch met gebakken vis. Tweemaal gebakken garnalen met friet, één keer gebakken tong en één keer gebakken scholfilet. Lekker, lekker. Die Urkers hebben verstand van vis.
Op de boot terug gekeerd doen we nog een bakkie voordat Ruud en Connie rond vier uur weer terugkeren naar IJsselstein. Als de havenmeester om vier uur langs komt krijgen wij een overnachting van hem kado. Het bevalt ons steeds beter in Urk. Prachtig uitzicht. Levendige haven. We zijn hier nu al vijf nachten en er komt nog een zesde bij.
’s Avonds komt er een riviercruiser tegenover ons liggen die de hele nacht de generator laat draaien. Adri heeft daardoor slecht geslapen.