Donderdag 14 juni 2018
Van eiland Haringvreter naar de stad Veere
We gaan vandaag naar Veere. De weersberichten maken melding van windkracht 5 met uitschieters naar 7 in de loop van de middag. Aan de buitensteiger van Veere liggen we beschut en kunnen we het mooie oude stadje nog eens van dichtbij bekijken. Als we het eiland Haringvreter verlaten is het bewolkt maar de wind valt nog mee. We varen eerst een rondje naar de Veerse Gatdam. Daarbij komen we eerst langs Kamperland op Noord Beveland waar een aantal jachthavens zijn. In een van deze havens is een verkoophaven van luxe jachten van het merk Sunseeker. Je kunt hier met een veerdienst naar Veere. Aan de noordoever van het Veerse Meer zijn woonhuizen, recreatieparken met stranden en een teleskibaan. De Veerse Gatdam heeft het Veerse Meer in 1961 afgesloten van de Noordzee. We zien twee hoge trappen tegen de dam opgaan. Aan de andere kant ligt het Noordzeestrand. Aan de kust van Walcheren zijn weer een aantal aanlegsteigers waar wij kunnen liggen en aan de wal kunnen komen. Een mooi plekje als startpunt om op de fiets naar Domburg te gaan. We varen langs de zuidoever terug naar Veere. Voor het stadje komen we eerst nog langs de haven van de Watersportvereniging Veere. Een van de grootste verenigingshavens die er is met 1200 leden. We zien de contouren van de stad zich aftekenen. De grote kerk met zijn stompe toren en de slanke toren van het stadhuis. Voor de stadsmuur is een lange steiger waar wij als eerste aanmeren. Na ons meren nog twee motorjachten aan. De mensen zetten meteen hun fietsen op de steiger. Ze komen vanaf een eiland en willen naar Middelburg fietsen. Bij deze steiger mag je tot 17.00 uur gratis liggen daarna ben je liggeld verschuldigd.
Rondwandeling Veere
Ik heb een stadswandeling van het internet geplukt. We drinken voor vertrek nog even de koffiepot leeg op het achterdek. Een opa met twee kleinkinderen zit vlak bij ons op de steiger met een schepnetje te vissen. Ineens klinkt het heel opgewonden uit de mond van de kleinste jongen; “Ik heb beet, ik heb beet, ik heb beet, ik heb beet, ik heb beet”. Hij rent heen en weer en springt. We moeten wel gaan kijken bij zoveel enthousiasme en zien dat hij een kleine krab heeft gevangen in zijn schepnetje. “We hebben er al een hele hoop”; zegt hij, “Kom maar kijken in mijn emmer”. Dat doen wij en zien op de bodem twee kleine spinachtige krabben. “Nou jongen, daar kun je wel soep van maken” zegt Adri. De opa lacht van plezier.
Over de langsteiger lopen we richting de Campveerse Toren die bij de ingang van de haven staat. Voor de toren vertrekken de rondvaartboten en het veer naar Kamperland. De Campveerse Toren is een verdedigingstoren en heeft vanaf de 16eeeuw dienst gedaan als kustlicht en herberg. Thans is het de oudste herberg van Nederland. Vroeger heeft er op het andere haveneind ook een toren gestaan. De Kruittoren, maar deze is op een stille nacht in het water verdwenen. Nu wordt het havenhoofd gemarkeerd met een rij houten palen. We voldoen het liggeld op het havenkantoor en vervolgen onze weg over de kade langs de haven. In de glorietijd van Veere kwamen hier wel 50 tot 60 schepen per dag, heb ik gelezen. In 1541 werd Veere stapelplaats voor Nederland van Schotse wol. Dit kwam door een huwelijk van de rijke, adelijke Wolfert VI van Borselen met Mary Stuart, de dochter van de koning van Schotland. Deze handel bracht een hele kolonie Schotten naar het kleine havenstadje met hun eigen gebruiken en huizen. Deze kolonialisatie heeft tot 1795 geduurd. Twee panden aan de haven herinneren aan deze tijd. Huis “Het Lammeken’ en ‘In den Struys’, zij bieden sinds 1950 onderdak aan het Museum ‘De Schotse Huizen’. Veere had toen 3000 inwoners waarvan tien procent de Schotse nationaliteit droeg. Tegenwoordig heeft Veere ongeveer 1700 inwoners.
We lopen om de haven en zoeken de verdedigingswal op ten westen van de stad. Je kunt een hele wandeling maken door dit gebied. De hoge aarden wal en de bastions zijn duidelijk te herkennen. Een grote stenen beer scheidt de gracht van het Veerse Meer. Door deze stenen beer loopt een gang met schietgaten die je kunt doorlopen naar de overzijde van de gracht. Vanaf de stadwal hebben we een fraai uitzicht over de stad en het Veerse Meer. Korenmolen ‘De Koe’ steekt ook mooi af. Deze stellingmolen is ingericht als woonhuis maar nog steeds maalvaardig. Naar Zeeuwse traditie is de molen gewit.
Sinds 1873 is een deel van de stadswal afgesneden door het Kanaal door Walcheren. We dalen de stadswal af en lopen nu richting de grote lompe toren van Veere. De toren ziet er oud en gehavend uit. Oorspronkelijk moest ook deze toren veel hoger worden dan hij nu is. De kerk heeft dienst gedaan als hospitaal, armenhuis en tegenwoordig vinden er culturele evenementen in plaats. Aan de achterzijde is ‘De Kleine Kerk’ in een kapel verbonden aan de grote kerk met een eigen ingang. Hier heeft de Hervormde Gemeente van Veere hun diensten. Aan de zijkant van de kerk richting het Veerse Meer staat de Cisterne of stadsfontein, het enige monument van deze aard in Nederland. Het is een grote waterput (2000 hl), die in 1551 gegraven is om de Schotse wolhandelaars van goed drink- en spoelwater te voorzien.
Via de hoofdstraat met winkeltjes en restaurants lopen we langs het stadhuis waar juist het carillon met wel 47 klokken begint te spelen. We blijven even staan om te luisteren. De beiaard word elk half uur bespeeld middels een speeltrommel. Elke twee maanden worden de melodieën gewijzigd. Het klinkt prachtig en de melodie is ook niet zo’n grijs gespeeld deuntje. Ik probeer een film met geluid op te nemen maar dat is niet gelukt.
’s Middags neemt de wind toe en valt er wat regen. We blijven alleen over aan deze steiger. De andere bootjes zijn voor de avond weer vertrokken. Wij hebben een rustig nacht in de beschutting van de stadsmuur.