Kerkenpad in Schoonhoven

Zondag 15 april 2018

Om zeven uur heb ik de paraplu nodig als ik de hond uitlaat. De dag begint bewolkt en regenachtig. Als ik om half tien naar de Grote of Bartholomeüskerk ga is het gelukkig droog en volgens buitenrader kan ik de paraplu gerust thuis laten. Ik ben benieuwd naar de binnenkant van deze grote monumentale kerk. Het valt niet tegen. De preekstoel staat onder de orgelgalerij en de gelakte eiken banken voor de preekstoel zijn aan beide kanten afgesloten met deurtjes. Links, rechts en tegenover de preekstoel zijn boven de banken galerijen met zitplaatsen. Het ziet er compact uit en biedt tegelijk veel plaats. De galerij tegenover de preekstoel is rijkelijk versierd met houtsnijwerk. Het grote orgel heeft een moderne uitstraling en is gebouwd door Van Vulpen.

Ik vind de lampen die in de kerk hangen erg mooi. Het zijn een soort koperen kroonluchters met blokvormige witte lampen eraan. De kerk is goed gevuld als om 10.00 uur de dienst begint van de Hervormde gemeente. Ds. Veerman uit Katwijk gaat voor en preekt over Efeze 6 waar het gaat over de wapenrustig van het geloof. We gebruiken de Herziene Statenvertaling en zingen oude berijming ritmisch. De rommelmarkt die gisteren bij gebouw ‘De Ark’ werd gehouden heeft ruim € 12.000,- opgebracht. Er waren verschillende doelen voor deze oprengst. Onder andere het zendingswerk. De gemeente heeft contact met zendingswerkers op drie verschillende plaatsen. Al met al een actieve gemeente hier in het centrum van Schoonhoven. Terug op de boot staat de koffie al op mij te wachten. We hebben de tentdeuren opgerold en zitten heerlijk op het achterdek te genieten van de zon. ‘s Middags ga ik nog een stuk lopen met de hond. De jachthaven ligt aan de rand van Schoonhoven in de voormalige gemeente Willige Langerak. Daar is de naam van de jachthaven, Wilgerak, dan ook van afgeleid. Ik loop een eindje door een boerenbuurtje met knotwilligen aan beide kanten van de weg totdat Tess demonstratief haar kont tegen de krib gooit en in de tegenovergestelde richting gaat staan om aan te geven dat ze het wel weer ver genoeg vindt. Pfff, hare majesteit! Sinds ze suikerziekte heeft wil ze, zo lijkt het, niet meer zover lopen. Ik weet niet zo goed hoe ik hierop moet reageren. Voorlopig geef ik er maar aan toe en we zijn weer snel aan boord. Ik wil nog wat schrijven en wat brieven klaar maken voor verzending. ‘s Avonds ga ik naar het kleine kerkje van Willige Langerak. De toren van deze kerk ziet er heel robuust uit en stamt uit 1627 en heeft in het verleden bij verdedigingswerken behoord. De rest van het witte kerkje is uit 1863. Het interieur ziet er nog heel autentiek uit met mooie rijke details. De dienst van de Hervormde gemeente van Willige Langerak begin om half zeven en wordt voorgegaan door een gast predikant. De gemeente zelf is vacant. De pastorie naast het kerkje is gerenoveerd en er wordt een aanvang gemaakt met de uitbreiding van het verenigingsgebouw. Een actieve gemeente met een klein kerkje. Als ik om half acht terugkeer naar de boot is ons bezoek al gearriveerd. Onze vrienden Lenie en Dirk uit Reeuwijk komen gezellig een bakkie doen aan boord.