Kleurrijk Marken

Maandag 15 mei 2017
We doen de inspectie aan boord. Onder de achterhut staat een klein beetje water. We vermoeden dat de buitenkraan een beetje lekt. In het motorruim staat ook een halve liter. Waarschijnlijk komt dit langs de gland van de schroefas. We nemen het weg en houden het in de gaten. Het zou mooi zijn als de kruipruimte op de boot droog zou blijven. Adri controleert het oliepeil van beide motoren en de spanning op de V-snaren. Dat is in orde.

De haven loopt leeg vanmorgen. De rondvaartboten vertrekken naar Marken. De charters lopen uit en de motorjachten en zeilboten gaan ook naar buiten. Als één van de laatste vertrekken wij ook uit Volendam. We volgen dezelfde route als de rondvaartboten en gaan naar de overkant van de Gouwzee. Na een uurtje varen komen we bij de haveningang van Marken waar de rondvaartboot ‘Jan Smit’ alweer terugkeert naar Volendam met een eerste groep toeristen. De mensen hebben vandaag een prachtige dag en zitten lekker bovenop in de openlucht. We zwaaien hen gedag en varen de haven van Marken in. Direct aan stuurboord kunnen we aanmeren langs het dijkje van ‘Zeilvereniging Het Y’. Deze haven heeft maar een paar plekken voor grotere boten.
Op de havenkop staat tegenwoordig een beeld ter herinnering aan de watersnoodramp van 1916. Er zijn toen 16 mensen om het leven gekomen en veel huizen verwoest. Deze ramp was onder andere de aanleiding tot de Zuiderzeewerken en de afsluitdijk.
Na de lunch gaan we met rugtas en hond een ommetje maken door het typische voormalige eiland Marken. Uiterlijk lijkt dit vissersdorp wel wat op Volendam. De meeste huizen zijn hier echter helemaal van hout. Aan de kant van de Gouwzee zijn de huizen veelal zwart geverfd met witte kozijnen en soms met witte strepen. Zwarte pannen op het dak afgedekt met een rooster. Op de werven staan de huizen dicht op elkaar. Vooral in de Kerkbuurt en de Minnebuurt. Deze wijken liggen wat hoger. In de Havenbuurt en De Kets staan de huizen op palen. Bij veel huizen loopt er buiten een trap naar de tweede woonlaag.

De groepen toeristen uit de rondvaartboten stappen uit bij het souvenirwinkeltje van Sijtje Boes. Aan de haven staan ook diverse restaurants en viskramen. Het VVV-kantoor is gevestigd boven een toiletgebouw. Wij wandelen naar de Kerkbuurt die door de bebouwing is vastgegroeid aan de Havenbuurt. Het eiland is over het algemeen protestants. Het kerkje is opgemetseld, net als een aantal omringende gebouwen. Maar ook hier treffen we nog een flink aantal typische houten, groen of zwart geverfde woningen, schuurtjes en aanbouwtjes aan. Het museum van Marken bevindt zich ook in deze buurt. We scharrelen wat tussen de huizen door. Het is moeilijk te bepalen of je op de openbare straat loopt of op privéterrein.
Bij de grote parkeerplaats waar de bussen met toeristen aankomen is een supermarkt. Daar doen we nog wat boodschappen. Op de terugweg zien we ook de klompenmakerij en de kaasmakerij. Het toerisme brengt hier al meer dan honderd jaar geld in het laatje van de bevolking. Getrokken door de kleurrijke klederdracht van de eilandbewoners.