Dinsdag 5 juli
De wind is opgestoken. Het is bewolkt en af en toe regent het. Echt weer om binnen te blijven. Zo denken er meer want er is maar weinig verkeer op het water. Ik ga vandaag maar eens de foto’s uitzoeken en sorteren. Dat doe ik het liefst aan de tafel in de dinette. Ik zit dan laag in de boot en kan niet naar buiten kijken. Al snel begin ik mij wat weeïg op de maag te voelen. Ik moet steeds gapen en wordt steeds misselijker. De golven staan recht op de wal waar wij aangemeerd liggen. De boot schommelt tegen de kant aan. Als ik dan ook nog naar het toilet moet wordt het nog erger. Ik ren naar buiten en ga op het kofferdek bijkomen. Frisse lucht en de horizon heb ik nodig. De maag kalmeert weer en ik pak mijn labtop om boven op het achterdek verder te werken. Zittend op de bank met de computer op de tafel voor mij is helaas ook geen succes. Ik word weer misselijk van het geschommel als ik naar het beeldscherm voor mij kijk. “Wat een ellende, dat moet zo nodig op een boot wonen. Van een beetje geschommel wordt ze al misselijk.”
Plat op de bank liggend is nog het prettigst. Ik maak van de nood maar een deugd en doe een dutje. Ik zie op tegen het eten klaar maken. Dan moet ik weer onder in de boot staan. Gelukkig draait om 17.00 uur de wind naar het Noord Westen en worden we juist van de kant af geblazen. Aan de overkant van het meer liggen de bootjes nu op de klots. De golven slaan over de beschoeiing. Ik kan weer naar binnen om voor het eten te gaan zorgen.
hallo Adrie en Adri,
ja, op een boot zitten die op de golven ligt is een horizon erg belangrijk. Nog bedankt voor je smsje op mijn verjaardag. Wij waren ook op het water, maar dan langs de Italiaanse kust. We zijn met de boot vertrokken van Levanto naar Portovenere en wilde alle dorpjes van CinqueTerre aandoen, maar vanwege de ruwe zee werden het maar 2 dorpjes. Gelukkig was daar het weer geweldig en zaten we boven op het dek. Konden dus goed de horizon in de gaten houden. Heel belangrijk!
Nog veel plezier op jullie ontdekkingsreizen.