Koningsdag zaterdag 27 april 2019
Tielse Watersport Vereniging ‘De Waal’
De grote beroepsschepen die 24 uur per dag doorwerken varen op de Waal langs de havenkom van Tiel waar wij liggen aangemeerd. Dat zorgt voor een constante zuiging en stuwing van het water in de haven. Onze landvasten en fenders knarsen daardoor flink. Ze hebben Adri vannacht uit de slaap gehouden. Deze plek is toch niet zo riant als we in eerste instantie dachten.
Koningsdag Tiel
Vanwege de weersomstandigheden zijn vandaag de kinderspelen en het springkussen afgelast. De weersverwachting voorspelt windkracht 4 met veel regen. De vrijmarkt gaat wel door. Om negen uur stappen wij aan de wal en lopen naar de Waterpoort om de stad in te gaan. Het muziekcorps vertrekt voor ons uit naar het centrum van de stad. Wij volgen wat langzamer en lopen onder de lampenkappen door in de richting van de vrijmarkt. De straat ligt bezaaid met allerlei overbodige spullen waar de mensen vanaf willen. Zelfs Tiels Flipje moet er aan geloven en wordt ingezet om gebruikte kinderschoentjes te verkopen.
Voor een grote stad als Tiel moeten we toch instemmen met het gezegde; “Tiel is niet viel”. Voor we het weten lopen we alweer uit de drukte en komen bij het Kalverbos waar de fontein in de stijl van de Amsterdamse School rustig haar waterstraal spuit.
We kijken even binnen in de kapel van de Sint-Dominicuskerk. Als we terug lopen naar het centrum komen we langs het monumentale Ambtmanshuis met de vrij toegankelijke Landschapstuin die is ontworpen door Jan David Zocher rond 1850. De meeste bomen in deze tuin zijn van rond 1855 en inmiddels dus flinke reuzen.
Inmiddels begint onze maag te knorren en we scharrelen terug naar het centrum waar we bij de viswinkel lunchen met gebakken kibbeling. De robuuste eigenaar van de winkel is niet zo te spreken over de bestuurders van de stad. Andere jaren mocht hij voor zijn winkel op straat staan met een kraam maar daar kreeg hij nu geen vergunning voor. Bij de Jumbo supermarkt halen we nog wat eten voor de hond. Deze winkel is voor het grootste deel onder de grond in een wijk met allemaal nieuwbouw. De voorgevel van de fabriek van De Betuwe is het enige wat nog herinnert aan deze grote fabriek waar ooit wel zo’n 750 mensen hebben gewerkt.
Flipje en streekmuseum
Het museum is gelukkig vanmiddag met deze Koningsdag gewoon geopend. Ik ben iets over twee uur in het gebouw naast de Waterpoort aan de rand van de stad met uitzicht op de Waal. Het museum geeft een mooi overzicht van alle reclame uitingen rond Flipje, het fruitbaasje uit Tiel. Vanaf 1935 t/m 1953 hebben verschillende schrijvers en illustrators gewerkt aan de stripverhaaltjes. Ik vind het leuk om te bekijken.
In de kelder van het gebouw staan allerlei attributen uit de fabriek Mij. De Betuwe. Grote ketels, schilmachines, sorteerbanden en een maquette van de oude fabriek. De fabriek is begonnen met het produceren van azijn en koffiesurrogaat in 1873. Daarna volgde de productie van kwast, jam, siroop en verschillende drankjes. In 1993 werd de fabriek definitief gesloten. Interessant om de ontwikkeling en neergang van zo’n grote fabriek te bekijken.
In de poortkamer van het gebouw zie ik de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog voor de stad Tiel. In de stijlkamer staat de verzameling meubels en porselein van een artsenechtpaar uit Tiel die dit hebben nagelaten aan het museum. De collectie is op een leuke manier interactief gemaakt met een projectie in een spiegel en een oude telefoon die je kunt opnemen. Vooral de meubels vind ik prachtig.
Een verdieping hoger wordt de geschiedenis van Tiel uitgebeeld. Een maquette van de stad uit 1650 domineert de ruimte. De wisseltentoonstelling toont de voedselgeschiedenis in kastjes gevuld met weetjes. Vanaf de zolder heb je uitzicht over de Waal. Je kunt er een kopje koffie nemen en er hangen wat schilderijen van Tielse kunstenaars. Ook wat producten van de firma Daalderop worden hier getoond. Deze fabriek maakte serviesjes van tin. Later zijn ze boilers en verwarmingsketels gaan maken.
