Dinsdag 8 mei 2018
Klusjes op de boot
Het is vandaag weer een lekkere zomers dag. De zon schijnt en de temperatuur loopt lekker op. De haven in Middelharnis is aardig gevuld. In de loop van de ochtend varen de meeste boten weer uit maar wij blijven liggen. Ik maak het dak van de salon schoon. We hebben in de verf op het dak twee slechte plekken. Dat is nog een gevolg van indringend vocht van onderaf. Vorig jaar hebben we de onderkant van het dak behandeld en geïsoleerd. Nu kan er geen condens aan de onderkant indringen. Maar de buitenkant heeft wel wat schade opgelopen door het vocht. De verf is wat gaan bubbelen en op een paar plaatsen zijn die bubbels gebroken en kan er nu vocht van buitenaf in komen. Dat moet worden verholpen. Daar zet ik de schuurmachine op en deze plekken schuur ik kaal tot het blanke hout. Met schilders tape heb ik de plek eerst afgebakend. We laten het aan de lucht drogen en voor de nacht plak ik het af met plastic zodat de dauw het niet opnieuw nat kan maken.
Rondwandeling Middelharnis
Aan het eind van de ochtend is dat klaar en gaan we met elkaar Middelharnis onveilig maken. We zien bij de Menheerse Werf een grote stalen romp op de werf liggen met de letters MD10. Een bord aan de gevel vertelt ons dat dit het enige nog overgebleven Beugsloep is van de vissersvloot van Middelharnis. Deze beugsloep is gebouwd in 1896 en had tot 1916 Middelharnis als thuishaven. De boot wordt gerestaureerd en in oude luister hersteld. Het is een heel project maar als het eenmaal klaar is zal het zeker een bezienswaardigheid worden in de oude havenkom net als de scheepswerf waar de werkzaamheden worden verricht.
In de havenkom liggen kleine bootjes aangemeerd. Het is een doodlopend stukje en dat zie je aan het water. Het is niet al te helder. Dit is het oudste deel van Middelharnis. Rond de haven en de scheepswerf staan oude pandjes en pakhuizen. De horeca heeft een aantal panden in gebruik genomen en gezellige terrassen aangelegd. We lopen de Voorstraat in naar het oude Raadhuis van Middelharnis. Hier staan de meeste monumenten van Middelharnis. Het raadhuis wordt nog als trouwlocatie gebruikt en maakt deel uit van de Ring om de grote hervormde kerk. Op de oude Zeedijk zijn de winkels van Middelharnis geconcentreerd. Lokaal praten ze over “d’n dieck”. Bij bakkerij Bienefelt strijken we neer voor de lunch. We bestellen een lekker broodje met een glaasje melk. Ik vraag nog of er ook een lokaal koekje wordt gebakken en krijg een bevestigend antwoord. “Wij hebben hier ‘Kruukplaetjes’ die worden niet in de oven gebakken maar in de koekenpan”. We bestellen ze om thuis te gebruiken. Het recept is verrassend genoeg geheim maar de ingrediënten staan op het pakje. We lopen weer terug naar de boot en brengen de rest van de dag amechtig door aan boord, op het achterdek, in de schaduw.
Bezichtiging
’s Avonds gaan we nog een keer aan de wandel. We gaan het nieuwe huis van John en Jolanda bekijken. Aan de rand van een nieuwe wijk buiten de oude zeedijk zijn ze bezig om een mooi groot vrijstaand huis te bouwen. Het metselwerk is al op goothoogte. Het huis staat rondom in de steigers. John is samen met zijn vader en wat werkmensen druk bezig als wij om half acht arriveren. We krijgen een uitgebreide rondleiding. John is bouwkundige en heeft het huis zelf bedacht en getekend. Hij doet zelf de bouwbegeleiding en het timmerwerk. Op het gebied van isolatie en duurzaamheid wordt het huis een prototype en dat heeft hun wat voordeeltjes opgeleverd. Als tegenprestatie moeten ze een aantal maal mensen rondleiden en wat rapportjes schrijven. Daar hebben ze geen problemen mee. Ze krijgen daardoor een prachtig huis met grote achtertuin. Jolanda komt om acht uur met de koffie en we drinken met de werkmensen een bakkie mee. Daarna keren we weer terug naar de boot.
