Woensdag 12 augustus
Ik heb een achterstand met het publiceren van mijn verhalen op het blog. We besteden de ochtend om het weer een beetje bij te werken. Het neemt steeds zoveel tijd in beslag. Verhaaltje schrijven, foto’s uitzoeken, exporteren en plaatsen, best bewerkelijk allemaal. We vertrekken pas om half twaalf. De brug van IJsselstein draait eerst voor de andere kant en wij moeten weer flink in de kant om een tiental bootjes te laten passeren voor wij zelf de brug door kunnen. Achter de brug moeten we gelijk weer inhouden voor de volgende brug. Deze wordt bediend door dezelfde brugwachter. We varen IJsselstein uit en komen tussen de weilanden waar de IJssel wordt omzoomd door overhangende bomen. Het wordt steeds smaller. We wachten op een iets breder stukje twee tegenliggers op om ze te laten passeren. We willen liever niet de bomen in.

Elkaar passeren op de Hollandse IJssel is niet altijd zo eenvoudig. Soms is het dobberen of de boom in.
Elkaar passeren op de Hollandse IJssel is niet altijd zo eenvoudig. Soms is het dobberen of de boom in.

Even buiten IJsselstein zien wij een nieuwe jachthaven liggen in een aangrenzend meertje. We zien ook een paar tentvlotjes liggen. Het is; Jachthaven Marnemoende. Een flinke haven waar grote jachten kunnen liggen en een groot havenkantoor. De jachthaven en de brug er naar toe staan nog niet op onze waterkaart. Ik maak met pen een update.

Het gebouw bij de jachthaven Marnemoende met de nieuwe brug over de IJssel
Het gebouw bij de jachthaven Marnemoende met de nieuwe brug over de IJssel
Jachthaven Marnemoende op een meertje naast de Hollandse IJssel
Jachthaven Marnemoende op een meertje naast de Hollandse IJssel

We genieten weer met volle teugen van onze vaartocht. Het is prachtig weer en de omgeving is ook mooi. We passeren Achthoven, Heeswijk en Mastwijk. Op de kant weilanden, akkerland, boomgaarden, boerderijen, villa’s, huisjes, koeien, paarden, schapen, blaffende hondjes, kortom heel gevarieerd. Op het water veel recreatievaart. We zien nog een leuke naam op de zijkant van een sloep. Hij lag in een inham. De achterkant van het groene sloepje vermeldde; “4 uur”. Ik zeg: “Wat een vreemde naam?” Zien wij even later op de boeg staan; “cup a sloup”. Zo vindt je er geen tweede, denk ik. Net als de naam; “Arie Augurk” die we langs de Linge zagen liggen, enig in zijn soort.

Elke passant op het water kreeg begeleiding van deze luidruchtige viervoeter
Elke passant op het water kreeg begeleiding van deze luidruchtige viervoeter

Na twee uur langzaam voort pruttelen bereiken we Montfoort. Het is hier druk bij de aanmeer plekken. We varen door en vinden voor de ingang van W.S.V. ontfoort een mooi plekje waar wij de boot vastmaken. Het is vijf minuten lopen naar het centrum. We dwalen er wat rond. De Grote of St.Janskerk van Montfoort is open en wij horen bij binnenkomst de laatste tonen van een orgelconcert. Op verzoek speelt de organist het laatste stuk nog een keer speciaal voor ons. Adri mag naar boven om de speeltafel te bekijken. Achter de preekstoel is het koor met een apart koororgel.

Het koororgel in de Grote-of St.Janskerk van Montfoort
Het koororgel in de Grote-of St.Janskerk van Montfoort

De nabijgelegen ‘Johannes de Doperkerk’ is ook open voor bezichtiging. Deze kerk is in 1923 vernieuwd naar een ontwerp van architect Wolter te Riele. Het is een driebeukige hallenkerk met boven op de nok van het schip een zeshoekige toren. Het interieur geeft een mooi beeld van de ontwikkelingen vanaf de bouw. Aan beide zijde van de kerk zijn kapellen dicht gemaakt met glazen wanden.  Rechts is een soort huiskamer voor een open inloop die elke dag tussen tien en twaalf uur plaats vindt. Links is er een bibliotheek met vergaderruimten voor de geestelijken. Ook deze kerk is het bekijken meer dan waard.

De Johannes de Doperkerk van Montfoort
De Johannes de Doperkerk van Montfoort
Het Mariabeeld is op een wonderlijke manier in de kerk gekomen
Het Mariabeeld is op een wonderlijke manier in de kerk gekomen

Montfoort heeft verder nog een mooi Stadhuis naast de IJsselpoort waar tegenwoordig een restaurant in zit. Tegenover de IJsselpoort ligt de Oude Sluis. Deze schutsluis geeft toegang tot de Montfoortse Vaart sinds 1671 en wordt nog steeds gebruikt. Het vormt de verbinding tussen de Oude Rijn en de Hollandse IJssel en is daarmee tevens een directe verbinding met Amsterdam.

De deuren van de "Oude Sluis" in Montfoort worden nog met de hand bediend
De deuren van de “Oude Sluis” in Montfoort worden nog met de hand bediend

Vanaf ons achterdek hebben we zicht op ‘Molen de Valk’ waar molenproducten worden verkocht. Al met al, best een leuk plaatsje om eens te bekijken. Maar morgen hopen wij weer verder te gaan.

Eén reactie op “Montfoort”

  1. Hallo Adri en Adrie ,

    Toch mooi zo dicht bij huis en dan op vakantie , ik mis alleen in het verslag hoe de kromhout mogen liep bij dat oude scheepje ? Mijn opa had namelijk vroeger ook een kromhout en later een gardner die liep een stuk rustiger ,
    Een goede zondag verder

    Een groet uit danwoude

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *