Donderdag 15 juni
Om acht uur staan we bij de supermarkt voor de deur. We willen de voorraad nog wat aanvullen voor vertrek. Met een kar vol boodschappen keren we terug bij de boot. Ik ruim de boodschappen op terwijl Adri de winkelwagen weer terugbrengt. We varen naar het water laadpunt om de tank af te vullen. We kunnen tweehonderd liter laden voor 50 cent. Het duurt even voor je duizend liter hebt. In de tussentijd ga ik op de fiets nog wat boodschappen doen in een supermarkt aan de andere kant van de stad. Daar hebben ze zwemvliezen, een duikbril en snorkel in de aanbieding.
Het is al over tienen als we door de kleine Kaapbrug het Meppelerdiep op gaan.
We varen terug in de richting van Zwartsluis. Bij Baarlo gaan we rechtsaf en kunnen direct de Beukerssluis invaren. We schutten een halve meter naar beneden en varen uit de Beukersgracht op. Daar meren wij aan voor de lunch. De Blauwe Handbrug heeft pauze en gaat pas om 13.00 uur weer draaien. Tien voor één gooien wij los en varen naar de brug om bij de eerste opening mee te gaan. Bij hotel restaurant D’oude Smidse meren wij aan. We liggen langs een autoweg aan twee bolders met de mogelijkheid om stroom af te nemen via aanuitnet. In tegenstelling tot de vorige keer dat wij hier waren, zijn we hier nu wel liggeld verschuldigd aan de nabijgelegen jachthaven.
Wij willen vanmiddag nog weer eens naar Giethoorn. Ook wel het Hollandse Venetië genoemd. Dat is vanaf dit punt een half uurtje lopen. Ik maak de stootwillen schoon en hang de was op. Adri heeft zich vanmorgen met boodschappen doen bezeerd. Hij besluit dat het beter is om wat rust te nemen. Gewapend met de camera voeg ik mij tussen het gekrioel van toeristen op de smalle paadjes en de hoge bruggen van Giethoorn. Allerlei fluisterbootjes en sloepjes varen vol met toeristen achter elkaar aan. Daartussen lange rondvaartboten van Holland Venetië. Het lijkt de ‘Kalverstraat’ wel. De terrassen bij de vele restaurants zijn met dit mooie weer ook goed gevuld. Ik zit weer in dezelfde toeristenstroom als bij Volendam en Marken. Heel veel mensen uit Azië. Ik loop het pad heen en weer terwijl ik foto’s maak van de kleine schilderachtige huisjes op eilandjes de bultrugboerderijen achter de hoge bruggen. De tuinen worden goed bij gehouden. Het is een amusante ervaring om hier als toerist rond te lopen tussen al die andere toeristen uit alle delen van de wereld.