Tikkie terug…
De hele terugweg naar Woubrugge ging vergezeld door het verontrustende, irritante tikken tegen de romp. Nu eens hard en dan weer wat zachter. Soms was het even weg en haalden wij opgelucht en hoopvol adem. Maar dat was steeds van korte duur want dan was het bekende tikkie weer terug. Wij hadden verschillende keren hard achteruit gevaren en dan weer hard vooruit om te proberen het kwijt te raken. Maar het was hardnekkig en het bleef vast zitten aan de boot. Op een mooie ochtend had Adri zich verdapperd en zich naast de boot in het water laten zakken. Nu wordt de Woudwetering uitgebaggerd en is het toch al niet zo heldere water overdag grijs van het baggeren. Daarom had Adri bedacht dat hij ’s ochtend om zeven uur, voordat de baggeraars waren begonnen, misschien nog een beetje zicht had onder water. Nou dat viel tegen. Hooguit 5 centimeter. Met zijn lange stelten heeft hij heel voorzichtig onder de boot gevoeld bij de bakboordschroef, bedacht op vishaken. Hij voelde echter een dik touw als een kluwen om de schroefas zitten. Aangezien hij geen apenvoeten heeft en ook geen octopus eigenschappen heeft zagen wij geen andere oplossing dan de boot maar te laten lichten door de kraan. Afgesproken met “De Nieuwe Haven” dat wij op maandag met de boot voor de kant zouden komen.
Maandag 2 juli om 8.15 uur lagen wij voor de kant bij de hijskraan van “De Nieuwe Haven”. Fred en zijn zoon Boris hebben de twee hijsbanden onder de boeg doorgetrokken tot onder de romp van de boot. Langzaam heeft Fred de boot in balans gebracht in de hijsbanden en haar daarna opgetakeld en boven land gedraaid. Daar hadden wij een goed zicht op het euvel in de bakboordschroef. Het was een stuk landvast met een hengsel van een putsemmer er nog aan. Dit had de irritante tik veroorzaakt. Adri kon het zo los wikkelen. Het hengsel had wel wat schade veroorzaakt aan het roerblad. Dit was op sommige plekken kaal tot op het blanke staal.
Nu de boot toch boven land hing hebben wij van de gelegenheid gebruik gemaakt om eerst met de hogedrukspuit de waterlijn schoon te spuiten. Met een bezem en de rompreiniger van ‘Gele merk” hebben wij de waterlijn geboend en afgespoeld. Dit is een formidabel spulletje. Met weinig moeite verdwijnt het kalk en de gele aanslag van de romp. De ijsschotsen van de afgelopen winter hadden wat beschadigingen bij de waterlijn veroorzaakt. Daar hebben wij de losse bladders van afgeschraapt en in de twee componenten primer van ‘IJssel coatings’ gezet. Dit is een goed vullende primer die je met een wegwerpkwast opbrengt op een droge ondergrond. Na 1,5 à 2 uur was de primer handdroog en hebben wij met een rolletje een nieuwe laag antifouling aangebracht op de reparatieplekken en op de afgeplakte waterlijn.
Tussendoor heeft Fred Bulk de beide schroeven met een haakse slijper bewerkt. Met een bepaald toerental van de motor gaan de schroeven wat ‘zingen’. Dit is niet zo’n prettig gehoor. Van de bovenranden van de schroefbladen is een heel klein randje afgeslepen. Dit is een proefondervindelijke actie. Het kan zijn dat het ‘zingen’ van de schroef weg is maar bij een ander toerental nu te horen is. Het kan ook zijn dat de oplossing afdoende is.
Om half zes was de klus geklaard en kon de boot weer in het water worden getakeld. Wij hebben de watertank nog even gevuld en zijn toen weer naar de vaste ligplaats teruggevaren. Onderweg hebben wij het ‘zingen’ van de schroefbladen niet meer gehoord.
Groene alg aanslag op het teakdek.
In 2010 hebben wij onze boot gekocht. Na de winter van 2010/2011 buiten in alle weersomstandigheden was het dek flink groen geworden. Op de knieën met een harde borstel heb ik toen het hele dek geschrobd. Met het wegspoelen van het vuil merkte ik dat er ook een klein laagje van het hout wegspoelde. Teak is heel duurzaam maar wel een zachte houtsoort. Met hard schrobben boen je een dun laagje dek weg en/of ontstaan er nerfjes in het oppervlak. Daar blijft weer makkelijk vocht in staan, wat weer de kans op groene alg aanslag verhoogt. Nu hebben wij onderweg de tip gekregen om tegen de groene alg aanslag te spuiten met biomos. Dit is een biologisch afbreekbaar middel tegen groene alg. In 2011 zijn wij daarmee begonnen. Je hebt twee dagen droog weer nodig als je het opbrengt zodat het zijn werk kan doen. Daarna zie je al resultaat. De groen alg sterft af en wordt grijs. Dit kan je met een zachte bostel en water prima verwijderen. Heel wat makkelijker dan een middag op de knieën boenen. Ook minder pijnlijk na afloop, kunt u zich wel voorstellen.