Woensdag 16 augustus
Mist zorgt voor een kleine wereld vanmorgen vroeg. Rond een uur of tien is het meeste echter opgelost en begint het zonnetje te schijnen. Ik hang nog een was over de reling te drogen.
Onze buurtjes Fred en Marinel van onze thuishaven hebben op facebook gepost dat ze in Zutphen zijn. In de Marshaven, waar wij hebben overnacht, liggen ze niet. Nu heb je in Zutphen ook nog de Noorderhaven en de Jachthaven Gelre ten zuiden van Zutphen. Vanaf de Marshaven is het ongeveer twintig minuten lopen naar het centrum van Zutphen. Daarbij kom je langs de nieuwe Noorderhaven. Mooie drijvende steigers met korte vingerpieren liggen tussen de hoge kade muren te spiegelen in het water zonder één enkel bootje wat er ligt aangemeerd. Om de een of andere reden ligt deze haven er nog net zo leeg bij als vorig jaar toen wij hier waren. We lopen onder het spoor door en maken een paar foto’s van de gekleurde verlichting in de tunnel.
Langs het snel stromende water van de IJssel zien wij dat er flink gebouwd wordt aan de oever. De brug over de IJssel is ook onder constructie. We lopen over een smalle loopbrug bij een keersluisje en naderen de inham zuidelijk van het centrum waar jachthaven Gelre moet zijn. Vanaf de weg zien wij de Pikmeerkruiser ‘Novum Ventus’ al liggen. Fred staat op de steiger te praten en Marinel is aan boord. Verrast begroeten we elkaar even later en drinken bij hun aan boord koffie. Leuk om elkaar zo onverwacht te spreken.
Na de koffie gaan wij de binnenstad in op zoek naar de Walburgiskerk. Deze kerk heeft een oude librije met kettingboeken. Dat is heel bijzonder want daar zijn er op de hele wereld nog maar drie van. Vorig jaar ben ik de kerk binnen gegaan en is Adri met de hond buiten gebleven. Nu doen we het andersom. Voor € 2,- mag je rondkijken. De Librije is alleen onder begeleiding te bezoeken. De kerk bezit ook een hele oude kaarsenkroonluchter en een prachtig ‘Bader’ orgel waar regelmatig concerten mee gegeven wordt. Het is vandaag weer een zomerse dag en het is niet erg om buiten in de zon te wachten terwijl Adri binnen rondkijkt.
Bij de toeristeninformatie worden verschillende themawandelingen aangeboden en we kiezen voor de stadswandeling ‘Meesters in hun vak’ langs werkplaatsen en ateliers. Maar eerst gaan we lunchen want de inwendige mens moet nodig verzorgd worden. Het mooie lettertype in de stijl van de Amsterdamse school op de voorgevel van het Volkshuis Koffiehuis trekt onze aandacht. Op het terras zijn alle tafels bezet maar op de veranda is nog een tafel vrij. Wij nemen er snel plaats en ik ga binnen een toilet opzoeken. Het interieur van de zaak wordt verlicht met lampen in dezelfde stijl als de belettering op de voorgevel. Adri moet grinniken als ik terugkeer. Drie verschillende mensen zijn komen vragen wat hij wilde drinken. Eén jonge dame keek hem aan en zei: “als je bier wil drinken, wij hebben alleen bier met 0,0 % alcohol”. Het is een speciaal koffiehuis waar mensen met een afstand van de arbeidsmarkt ervaring kunnen opdoen in de bediening en waar mensen met een kleine beurs of zonder beurs welkom zijn.
Na de lunch doen wij de rondwandeling langs werkplaatsen en ateliers.
Het valt ons een beetje tegen. De meeste ateliers en werkplaatsen op de route zijn gesloten. We zien het naambordje of de etalage. Sommige zijn zelfs gestopt of verhuisd. De koffiebranderij ‘De Pelikaan’ is wel open en zit in een fraai gedecoreerd pand. De sigarenspeciaalzaak van W.Schimmel heeft zijn pijp nog niet aan Maarten gegeven. De Stadsbrouwerij Cambrinus op de Houtmarkt ligt achter een linie van terrastafels. Door de warmte kunnen we de energie niet opbrengen om ons erdoor te worstelen. Om vier uur doen wij nog een paar boodschappen bij de Spar supermarkt en keren wij terug naar de boot. We zijn helemaal bezweet als wij weer aan boord stappen. Adri heeft een nieuw afstandsrecord gelopen. De stappenteller geeft aan dat we 7,1 kilometer hebben afgelegd.
’s Avonds loop ik met de hond een stuk over de uiterwaarden langs het water van de IJssel. De jonge koeien die hier lopen komen nieuwsgierig naar ons toe. Ze hebben hier niet veel gras te eten. Boerenwormkruid, zilverschoon, wilde peen en de giftige doornappel groeit hier in overvloed. Een populier is in staat geweest een hele dikke stam te vormen ondanks dat ze met hoog water met de stam in het water staat. Ik geniet met volle teugen van al het natuurschoon.
