Maandag 20 mei 2019
Wasgoed is Niet goed
Voor vertrek gaan we even langs op het havenkantoor voor het terugplaatsen van het tegoed op de sepkey. De medewerker vertelt dat ze meer klachten krijgen over de stroomvoorziening en hij plaatst het hele bedrag van 20 euro weer op de kaart terug. We zullen het onderweg nog wel eens nodig hebben.
Vrijdag hebben wij afgesproken met de scheepswerf Falcon in Alphen aan de Rijn dat wij even langs komen om te worden gelicht met de 40 tons kraan die zij hebben staan in de loods. Adri heeft sterk het vermoeden dat er nog steeds wat in de schoef zit. We gaan dus op weg met bestemming Alphen aan de Rijn. Of we er vandaag ook uit kunnen hangt af van de werf. De reis verloopt vlot. Bruggen draaien zonder veel vertraging. We varen het Rijn-Schiekanaal weer op om bij Leiden voor de Spanjaardsbrug stuurboord uit de Oude Rijn op te varen. Via Leiderdorp, Zoeterwoude-Rijndijk, Hazerswoude-Rijndijk en Koudekerk aan de Rijn komen we aan bij de scheepswerf van Falcon vlak naast Avifauna in Alphen aan de Rijn.
Het is inmiddels middag. We leggen de boot naast de sleepboot die bij de scheepswerf als vaste ligplaats heeft. Adri stapt af om te vragen wanneer ze tijd hebben om ons uit het water te hijsen en of wij de tent dan moeten afbreken. Hij komt terug met John en Jelte. Ze doen het gelijk. We doen Tess haar zwemvest aan en zetten haar op de kant. De deuren van de loods worden open geschoven en de portaalkraan wordt naar buiten gereden. Vooruit varen we de boot over de singels. De tent op de boot past net onder het portaal van de kraan en de kiel schuift op twintig centimeter hoogte over de betonnen vloer de loods in. Als de boot helemaal op de kant is zien wij voor de stuurboordschroef een donkerblauwe lap om de as gewonden. Jelte. kruipt onder de boot en maakt het stuk textiel los. Het is een Herenvest aan flarden getrokken met nog een paar stukjes rits eraan. Verbazingwekkend dat zoiets zo’n invloed kan hebben op het vaargedrag van de boot. We worden weer teruggezet in het water en maken weer vast aan de sleepboot. John zegt dat we maar wat moeten geven voor de fooienpot van het personeel. We geven 50 euro en zijn blij met de service van Falcon. In september gaan we bij deze werf de loods in voor wat onderhoudswerk.
Gnephoek
Een stukje verder richting Alphen kun je aan de Gnephoek bij ’s Molenaarsbrug aanmeren. Hier zijn een aantal vrije ligplaatsen gemaakt voor de sport waar je 3 x 24 uur mag verblijven. Wij meren aan achter een plezierjacht van een meter of tien. Een geel/rode auto van Provincie Zuid-Holland staat stil op de weg, even verderop. Op een uitbundige manier vindt er een gesprek plaats tussen de bestuurder en de man en een vrouw naast de auto. Als de auto even later vertrekt roept de man naar Adri; “Hé, hallo buurman”. Hij komt op ons aflopen met de vrouw in zijn kielzog. We krijgen beide een hand en er volgt een enthousiast gesprek waarin ons openhartig tot in het kleinste detail vertelt wordt over onder andere zijn gezondheid. Geïllustreerd en kracht bijgezet door zijn bolle blote buik vertellen ze ons dat hij bijna dood was geweest. Ook haar buik wordt bloot gegeven om het verhaal te verduidelijken. De mensen zijn blij met hun bootje en hebben in de Doeshaven van Leiderdorp hun vaste ligplaats. We keuvelen nog wat met elkaar aan de rand van het water en keren dan weer terug naar de eigen boot. ’s Middags krijgen we onze zwager Rob nog even aan boord. Hij woont in Alphen aan de Rijn met mijn zusje Corina.
Magneetvissen
’s Avonds spreken we onze buurtjes nogmaals als een jongetje uit een van de huizen in de buurt zijn magneet per ongeluk tegen onze boot aangooit. De jongen was tussen twee stalen schepen gaan staan. De magneet was op ons schip gevallen en de jongen had de magneet langs de boeg weer losgetrokken. Een vuile streep achterlatend op ons witgelakte staal. Met een beetje schuurmiddel kon ik het weer wegpoetsen. We hebben de jongen vriendelijke doch dringend gevraagd zijn magneet ergens anders in het water te gooien. Onze buren waren meteen naar buiten gekomen toen ze ons buiten zagen en er volgde opnieuw een openhartig gesprek.
Tegenwoordig zie je op veel plaatsen mensen met een magneet vissen. Op de kades zie je ook nogal eens stukjes verroest ijzer liggen.