Woensdag 28 augustus 2019
Ouderkerk aan de Amstel
Vanmorgen om zeven uur hangt er een nevel over de weilanden. De opgaande zon kleurt alles in mooie pasteltinten en doet het gras glinsteren. Ik loop het weiland in om het schouwspel te fotograferen.
In Ouderkerk aan de Amstel is een de Plus Supermarkt waar ik op de fiets met de rugtas om wat boodschappen haal. Naast de supermarkt is een haventje waar een paar boten kunnen aanmeren. Je kunt dan boodschappen doen en eventueel je scheepsafval in een container doen. Het is zelf mogelijk te overnachten in deze inham maar dan ben je wel liggeld verschuldigd. Het zou weer flink gaan regenen vandaag maar het valt alles mee. Na de lunch ga ik kijken of het Museum van Ouderkerk open is. Eerst fiets ik wat rond in deze plaats die ouder is dan Amsterdam. Voor Brasserie Paardenburg is een lange passantensteiger met stroomvoorziening van Aan/Uit.net. Je kunt daar uitstekend liggen maar het is er wel druk met de bezoekers van het restaurant. Het terras ligt naast de steiger.
In 2018 was het museum gesloten wegens een verbouwing heb ik gelezen. Ik ga ervan uit dat die nu wel afgerond is. Het Museum is naast de Amstelkerk en ik kan naar binnen. De museumwinkel is open maar het museum zelf is nog niet gereed. De vloer moet nog gemaakt worden. Ik vraag of ik bij de joodse begraafplaats kan gaan kijken en de dame vertelt mij dat die overdag altijd open is en vrij toegankelijk.
Beth Haim, Huis des Levens
Al 400 jaar worden de leden van de Amsterdamse Portugees-Joodse Gemeente in Ouderkerk aan de Amstel begraven. De begraafplaats, 4 ha. groot met ongeveer 28.000 graven, is een Rijksmonument en nog steeds in gebruik. Talloze bekende en minder bekende Portugese Joden liggen hier begraven. Onder hen de schrijver, rabbijn, drukker en uitgever Menasse Ben Israel, de ouders van de filosoof Baruch Spinoza, de arts en weldoener Samuel Sarphati en de vastgoedondernemer Maup Caransa. Ik zie prachtige versierde marmeren grafstenen uit de Gouden Eeuw. De afbeeldingen zijn gesleten door de tand des tijds. Tussen 1865 en 1892 heeft David Henriques de Castro Mzn een belangrijke rol gespeeld in het behoud van de begraafplaats. Hij heeft meer dan 6.000 zerken die waren weggezakt bloot gelegd en de gegevens van de overledenen opgetekend. Naar hem is een fonds genoemd die zich ten doel stelt de begraafplaats voor de komende generaties te bewaren. Gebouwen zijn gerestaureerd en paden aangelegd en voorzien van haagbeuken. Het plan is om de begraafplaats voor een groot publiek toegankelijk te maken. De begraafplaats grenst aan het water waar vroeger de trekschuit met de baar uit Amsterdam kon aanleggen.
Ik loop alleen tussen de graven door waar in het gras paden zijn gemaaid. Het is een bijzondere ervaring. Bij sommige kunstig gedecoreerde 17e-eeuwse grafstenen is een bakstenen draagmuurtje gemetseld en staat de naam van de persoon die er begraven ligt. Oude bomen staan her en der tussen de stenen en duwen ze omhoog. Op delen van de begraafplaats liggen de stenen zo dicht naast elkaar dat ze het hele gebied afdekken. Alleen het onkruid groeit tussen de naden door. Ik ben erg onder de indruk van deze oudste nog in gebruik zijnde Joodse begraafplaats in de westerse wereld.
Bezoek op De Bahama’s
Om acht uur komen mijn broer en schoonzus aanfietsen. Ze hebben een klein half uur gefietst naar de boot vanaf hun boerderij. We hebben elkaar sinds april niet meer gezien en hebben elkaar veel te vertellen.
