Zondag 24 juni 2018
De bolwerken van Middelburg
Tot zes uur heeft de hond het uitgehouden maar toen moest ze met grote haast uitgelaten worden. Ik ben nog even teruggegaan maar om half acht moest ik er toch weer uit om haar insuline spuitje te geven. Eten had ze al van de baas gekregen. We gaan vandaag niet naar de kerk want we moeten samen zijn om de hond van- en aanboord te krijgen. Ik luister naar de kerkdienst van onze thuisgemeente in Montfoort. Zo hebben we een andere zondag dan gepland.
Op zaterdagmiddag heb ik voor het eten van vandaag een ‘Australische meat pie’ gemaakt. Het is een met vlees en groente gevulde taart. Best lekker en gemakkelijk. Alleen moet ik de volgende keer het deeg wat dunner uitrollen. ’s Middags maak ik nog een wandeling over de bolwerken van de stad. Met een afstand van 4 kilometer vormen de bolwerken een van de langste parken van Nederland. Je wandelt er heerlijk langs kastanjebomen, wilgen en elzen met overal het water van de vest aan je zijde. Twee molens heb ik onderweg op de bolwerken gezien. De Seismolen, Molen De Hoop zijn hoge complete stellingmolens. Of de molens nog malen heb ik niet kunnen ontdekken.
Achter één van de molens ligt een grote Joodse begraafplaats binnen de wal. De graven zien er netjes en goed onderhouden uit. Het is de Asjkenazische Joodse Begraafplaats van Middelburg met een reinigingshuisje in jugendstil gebouwd. De begraafplaats is omsloten door een zwart smeedijzeren hekwerk en dicht struikgewas. Je zou er makkelijk langs kunnen lopen zonder het op te merken. Langs de oude spuisluis loop ik weer terug naar de Rouaansekaai waar Adri mij weer aan boord helpt.
