Woensdag 9 mei 2018
Klusjes aan boord
Goed dat we de kaal geschuurde plekken op het dak hebben afgeplakt Het dak is nat van de dauw als we vanmorgen opstaan. Ik maak het dak helemaal droog en verwijder het plastic. Ik ontvet met wasbenzine en rol de plekken met witte grondverf. Het waait vandaag flink en de verf droogt erg snel. Het is geen fraai gezicht maar het is uit het bederf. Over een paar dagen schuren we het nog een keer en kijken of we een tweede grondlaag moeten aanbrengen.
Visite in Middelharnis
’s Middags komt Jolanda langs met haar twee jongens Leonard en Laurens. Die willen ook wel eens op een boot kijken. We geven ze een rondleiding. Voor de hond zijn ze een beetje bang maar met mamma erbij worden ze steeds moediger. De jongste stuift overal naar toe en omdat de jongens alle twee nog niet kunnen zwemmen is het goed oppassen geblazen. We drinken wat en na een klein uurtje gaan ze weer op huis aan.
Stad aan ‘t Haringvliet
Stad aan ‘t Haringvliet heeft volgens onze gegevens een binnenhaven en een jachthaven aan het Haringvliet. Ik ben benieuwd of wij er kunnen liggen met onze boot. Daarom heb ik een route uitgestippeld via de wandelknooppunten-app en ga ik om kwart over drie deze route fietsen. Ik start de route bij de boot en ga eerst naar de havenkom van Middelharnis. Aan de andere kant van het kanaal rij ik terug naar het Haringvliet. Daar moet ik de brug over de sluis aanvragen. Eerst gaan er nog een paar boten door de openstaande sluis maar dan klinkt er een harde zoemer en rolt de brug over de sluis. Het hekje gaat automatisch open en ik kan naar de overkant. Aan deze kant van de sluis is de loswal en een aanlegsteiger voor grote zeilcharters. Bij het fietspad langs de dijk hangt een bordje dat het is afgesloten. Op zoek naar een andere weg kom ik op een groot bungalowpark terecht met prachtige rustieke huisjes in allerlei soorten en maten. Het park is mooi aangelegd met pleintjes en wijkjes, grote waterpartijen en sloten. Ik kan er echter niet doorheen en moet dezelfde weg weer terug. Dan maar even vragen naar een alternatieve route. Het fietspad onderaan de dijk is bijna niet meer begaanbaar maar ik kan ook op de dijk gaan fietsen. Daarvoor moet ik door een klaphekje maar het uitzicht dat ik heb vanaf de dijk is prachtig. Links over het Haringvliet en rechts over de landerijen. Maar ik moet ook goed opletten waar ik rij want er lopen hier honderden schapen met lammen. Allemaal texelaars maar zo mak dat ik met de fiets moet slalommen om er langs te komen.
Ik vind het niet erg en geniet met volle teugen. Aan de binnenkant van de dijk staan hoge populieren die op dit uur veel zonlicht tegen houden. Daarachter staan een aantal windmolens. Goeree-Overflakkee wil in het jaar 2020 met het hele eiland energieneutraal zijn. Het waait vandaag pittig en de molens draaien goed. Als je ze passeert hoor je het zoevende geluid van de wieken. Na drie of vier klaphekjes kom ik uit op een stukje autoweg dat naar Stad aan ‘t Haringvliet gaat. De jachthaven Atlantica ligt voor het dorp en daar ga ik eerst even kijken. Het is een mooie goed verzorgde haven met veel plek voor zeilboten en kleine jachtjes. Voor grotere schepen zijn er maar een paar mogelijkheden om aan te meren. De jachthaven heeft wel een grote kraan om boten uit het water te halen. Op de kant staan nog een aantal boten op bokken en het havenkantoor ziet er ook groot en luxe uit. De SRV wagen staat op het terrein en schijnt een aantal maal in de week langs te komen. De haven is rustig. Als wij er zouden willen liggen dan moeten we vooraf reserveren en boodschappen aan boord hebben.
Verderop in het dorp is ook nog een binnenhaven met voornamelijk kleine bootjes en een aantal vaste wat grotere vaste liggers. Ik rij een rondje door het dorp en maak wat foto’s van de omgeving. De zeedijk ligt hier vlak bij het Haringvliet. De sluis die de binnenhaven kan afsluiten staat open. Ik rij nog even rond in het dorpje waar ik geen enkele winkel of restaurant zie. Over landweggetjes rij ik weer terug naar Middelharnis. Daar zitten er twee naar mij uit te kijken als ik om half zes weer bij de boot aankom.
Visite aan boord in Middelharnis
Adri heeft onze achterburen Jan en Jacqueline uitgenodigd voor een avondje. Zij reizen rond op een gerestaureerde palingschouw, de Adriana. Wonen doen ze op een groot beurtschip “De Koophandel” in Schiedam. Waarschijnlijk hebben we ze wel zien liggen toen we daar waren. Jan heeft vanaf zijn veertigste een eigen bedrijf gehad. Hij restaureerde oude scheepjes en is gespecialiseerd in het repareren van lieren. Eigenlijk is hij gepensioneerd maar hij zit niet graag stil. Jacqueline is altijd analist geweest bij Unilever maar is alweer een poosje gestopt met werken buiten de deur. Ze zijn op weg naar een zeilevenement voor antieke bootjes in Numansdorp. We hebben een gezellige avond met elkaar.