Stapelhaven

Zaterdag 27 mei 2017
Ik ga bijtijds boodschappen halen. Om kwart voor negen ben ik onderweg naar de Lidl die op twintig minuten lopen vanaf de haven is. Het is ondanks het vroege tijdstip al warm. Om half elf ben ik met een volle kar met boodschappen terug op de boot. Terwijl ik de boodschappen opruim neemt Adri de fiets om naar een Turkse kapper te gaan. Vlakbij de kapper is een winkel die flesjes vloeistof voor de damper verkoopt. Adri gaat weer proberen te stoppen met het roken van shag en voorlopig stapt hij over op de e-sigaret. Hij is zijn nicotine verslaving dan niet kwijt maar wel heel veel andere schadelijke stoffen in de shag. Met een opgeschoren nek en schoongebrande oren komt hij weer aan boord. Hij ziet er ‘best’ uit.

Ik heb voor de lunch een broodje gezond gemaakt en als wij daar aan willen beginnen wordt er geklopt. Ik klim aan dek en naast de boot staat een mevrouw met een vraag, nee een opmerking. Zij leest mijn verhaaltjes altijd en had ons in Monnickendam al gezien. Ze was bijgelezen tot Edam en vond het erg leuk om ons te volgen. Of ik er a.u.b. mee door wilde gaan. Ze was zelf ook met de boot maar lag in een andere haven. Ik stond perplex. De eerste reactie van iemand die ik niet ken en die het toch leuk vind om over onze belevenissen te lezen. Ik vond het heel erg leuk dat ze de moeite nam om mij dat te komen zeggen. Ik weet niet meer of ik haar bedankt heb, maar als u nog steeds volgt: alsnog bedankt.
Na de lunch ga ik Tess uitlaten in het Julianapark. Ze kan daar een stukje het water inlopen ter verkoeling. Als ik terug kom op de boot tref ik mijn echtgenoot aan boord bij onze buren. Hans en Pauline wonen al zo’n zeven jaar op hun boot. Net als wij hebben ze hun huis verkocht en verblijven full time op hun schip. Zij hebben een vaste ligplaats toegewezen gekregen van de gemeente Almere. Hans is professioneel drummer en Paulien is een gepensioneerde lerares Frans en Engels. We wisselen ervaringen uit met elkaar over de reizen die we hebben gemaakt en de mankementen aan boord.

Terug op de boot houden we ons gemak. Het is veel te warm om wat te doen. We zitten ’s avonds lekker op het achterdek waar we nog wat wind vangen. Het koelt af tot een graad of zestien. Met alleen een lakentje over ons heen toch nog redelijk geslapen.