Zaterdag 20 juli 2019
Tapijtstad Genemuiden
Zaterdagochtend is het bewolkt en er wordt regen opgegeven. Ik doe eerst wat huishoudelijk werk en aan het einde van de ochtend ga ik op boodschappen uit. Drie supermarkten zijn er vlak bij het centrum van Genemuiden. Ik loop mijn boodschappen te verzamelen als de regenbui valt. Het is van korte duur want als ik met een volle kar weer terugloop naar de boot is het weer droog. De straat is alweer bijna droog. Op het plein voor het Olde Staduus staat een prachtige viskraam. Adri is er helemaal lyrisch over. Dertig klanten voor hem en toch zo geholpen. We lunchen met gebakken kibbeling voor Adri en een lekkerbekje voor mij.
Bij het toeristen informatie punt onder in ‘t Olde Staduus ben ik gistermiddag nog even langs geweest voor wat informatie. In het ‘Winkeltien’ worden streekproducten aangeboden en door St. Philadelphia gemaakte spullen. Ik neem Gaellemuniger brokken mee voor bij de koffie dit weekend. Genemuiden maakt deel uit van de gemeente Zwartewaterland samen met Zwartsluis en Hasselt.
Tapijtmuseum
In de zomerperiode is het museum op zaterdagmiddag tussen 13.30 en 16.30 uur geopend. Als ik arriveer is er juist een groep voor mij aangekomen in het museum. Als ik wil kan ik aansluiten bij de rondleiding. Het museum is gevestigd in een voormalig fabriekspand. De rondleiding begint op de tweede verdieping waar een overzicht van bedrijven wordt getoond die in de vorige eeuw in Genemuiden werkzaam waren in de tapijtindustrie. Meer dan vijftig bedrijven hielden zich bezig met het vervaardigen van biezenmatten en lopers. Het meest bekend was de blokmat of Genemuider mat. Later ging men over op de productie van kokosmatten of matten van sisal. Hieruit heeft zich, in Genemuiden, de moderne tapijtindustrie ontwikkeld tot de huidige fabrieksproductie van kamerbreed getuft tapijt, 700 km per week. Tegenwoordig wordt er ook veel kunstgras voor sportvelden in Genemuiden geproduceerd.
In de filmzaal draait een film over de teelt van biezen aan de oevers van de zuiderzee tussen Genemuiden en Kampen en hoe het verwerkt werd tot een product. Doorgaans bij de mensen in huis gedurende de winterperiodes. Er is een ruimte voor demonstraties van biezenvlechten en handweeftechnieken voor kokosmatten. Beneden in de fabriekshal staan de oude weefmachines voor kokos- en sisaltapijt. De machines worden even gedemonstreerd maar maken zo’n kabaal dat ze ook snel weer uitgezet worden. Een grote groep vrijwilligers loopt rond in de fabriefshal om demonstraties te geven. Het zijn veelal gepensioneerde fabrieksmedewerkers uit Genemuiden.
Historisch Centrum Genemuiden
Dit museum op de Hoek 27 is alleen op de zaterdagmiddag open. Ik heb nog een uurtje voor het om 17.00 uur gaat sluiten. Als ik het huis binnenga zie ik geen receptie waar ik een ticket kan kopen. De mensen die er rondlopen zijn vrijwilligers van het museum en zijn bezig met de collectie. Ik mag wel rondkijken en na afloop eventueel wat in de bus doen. Een mevrouw van in de tachtig, wit haar in een knotje, in een lange zwarte rok met een bloemetjes blouse wil mij wel even rondleiden. In de stijlkamer opent zij de linnenkast waar ze mij een mannenhemd met een luizentrappetje toont. Aan de tafel in de stijlkamer zitten twee mannen met een doos potscherven. Ze zijn bezig om deze bodemvondsten te onderzoeken en de registreren. In de keuken is alles van begin 20 ste eeuw behalve een presentatie die speciaal voor mij wordt opgestart. Op een touchscreen kun je het een en ander te weten komen over dingen die typerend zijn voor Genemuiden. Ik kijk naar het gebruik van Luiemotte wat een beetje vergelijkbaar is met Luilak en zie een filmpje over de armenzorg in Genemuiden de oude mevrouw geeft onderwijl commentaar. Daarnaast is nog een vooroorlogs winkeltje, de inrichting van een oude kapperswinkel en een timmermanswerkplaats. In de tuin achter het huisje liggen allerlei bodemvondsten uitgestald. Onderdelen van het kasteel wat hier ooit heeft gestaan. Daar zegt de dame ineens, terwijl ze een blik op haar horloge werpt; “ik ga mijn jas pakken, want ik moet naar huis”, en weg is ze. Ik ga nog even boven kijken naar de verzameling mutsen en klederdracht van Genemuiden. Deze collectie wordt verzorgd door de klederdrachtgroep de mussenwassers. Door regelmatig met elkaar op te treden houden ze de traditie levend.
Bootevangelisatie
Genemuiden is een stad in de zo genoemde ‘bijbelgordel’ van Nederland. Voor de zondag wordt er geen liggeld gerekend door de gemeente en de brug over de keersluis tussen de buitenhaven en de binnenhaven die de hele week open is wordt voor de zondag gesloten zodat de kerkgangers de haven kunnen oversteken. Rond een uur of acht wordt er bij ons aangekopt. Een mevrouw wil ons een pakketje aanbieden van de plaatselijke kerken en ons uitnodigen om naar de dienst te komen op zondag. We hebben een gesprekje met elkaar en we nemen de uitnodiging aan om morgen naar de Grote kerk van Genemuiden te gaan.