Vrijdag 18 september
Het zonnetje schijnt vandaag weer eens. Ik ga de boot droog maken en vind een vaantje aan de reling vastgebonden van ‘Kabola’. Op de boot voor ons aan de steiger zijn mensen van ‘Kabola’ aan het werk om een nieuwe verwarmingsketel te installeren. Wij hebben sinds 2011/2012 een ketel van Maritime Booster staan maar elk jaar hebben wij er kosten aan. Nu zijn er van het voorjaar nieuwe leidingen en een nieuwe verdeler ingebouwd en de ketelthermostaat is vervangen. Maar de verwarming werkt nog niet en het water wordt ook niet goed warm. Volgende week woensdag komt er weer een monteur om te kijken of hij het probleem kan oplossen voor het stookseizoen. De man van Kabola vertelt ons dat hun ketel geen onderhoud nodig heeft omdat hij geen roet produceert en dat hij veel minder brandstof nodig heeft en daardoor in een paar jaar tijd is terug te verdienen. Hij doet ons een aantrekkelijk aanbod. We worden in de verleiding gebracht. We besluiten om het bezoek van de monteur van volgende week woensdag nog maar even af te wachten. Om kwart over tien gooien wij los en varen naar de grote sluis van Vianen. We moeten even wachten want de sluis is bezig voor de andere kant. Even later komt de sluis naar onze kant met twee plezierjachten. Wij varen achter een beroepsschip aan de sluis in. Na het schutten wordt de ‘Hogebrug’ geopend voordat de deuren van de sluis open gaan.
We varen naar de Lek waar we even moeten inhouden omdat er juist veel beroepsverkeer langs gaat. We steken schuin over zodra het vaarwater vrij is en zien de ‘Koninginnesluis’ van Nieuwegein voor ons. Op het bord voor de sluis staat aangegeven dat er een drempel is op 2,5 meter diep. Gelukkig geen probleem voor ons. Als het water laag staat dan is het soms wel een obstakel. Het schutten is in deze sluis een langdurige aangelegenheid terwijl het verval nauwelijks is waar te nemen. We worden er wel een uurtje door opgehouden. We varen langs de kade van Vreeswijk en zien aan ons rechterhand de jachthaven van Nieuwegein liggen. De invaart van de ‘Doorslag’ is een scherpe bocht naar links. Je komt dan meteen in een openstaande sluis terecht waar je niet veel ruimte hebt tussen het schip en de muren. De schipper stuurt het schip er keurig netjes tussendoor. De Doorslagbrug en de Geinbrug moeten beide worden geheven. Achter de Geinbrug is er nog een stuk kade waar je 3 x 24 uur mag liggen. Aan het einde van de Doorslag ga je stuurboord de Gekanaliseerde Hollandse IJssel op. Al snel vaar je door IJsselstein waar ook nog een kade ligt waar je mag aanmeren voor een kort verblijf. De brug bij het historische centrum van IJsselstein wordt nog met de hand bediend. De brugwachter fietst mee met ons naar de volgende brug die hij ook bediend. De omgeving wordt dan steeds bekender. Hier rijden wij ook met de auto en de fiets. Hier laten wij de hond uit en doen een wandeling. De haven van Marnemoende ligt nog vol met plezierjachten. Onze winterplek is vrij gemaakt en we kunnen op ons oude vertrouwde plekje aanmeren.