The Traveling Miller

Zaterdag 23 juli
Adri spoort de havenmeester op over de stroomvoorziening op de meldsteiger. Hij staat ons toe om gebruik te maken van de vaste aansluiting op de steiger. We hebben de rest van het weekend 16 Amp. Tot ons beschikking en dat is wel lekker. Kunnen we de airco aanzetten en de vaatwasser. Ik werk vanmorgen het reisblog bij en haal nog wat boodschappen in huis voor het weekend. Na de lunch zetten we de fietsen van boord en gaan we met Tess naast de fiets eerst naar Giesbeek. Ik had ’s morgens gezien dat de molen open was voor een bezichtiging. Als wij komen aanfietsen zijn de deuren van de molen echter gesloten. Schuin tegenover de molen is een man bezig met een kwast om het gootje van zijn oldtimer woonwagen van een likje verf te voorzien. Het is een prachtig exemplaar en we complimenteren de eigenaar. Hij nodigt ons uit even te komen kijken. Dat laten we ons geen twee keer vertellen. We rijden het erf op om de wagen eens van dichtbij te bekijken. De wagen staat op een nieuw onderstel met ‘mover’ maar ziet er verder authentiek uit. De woonwagen is van gelakt hout en heeft een lichtkoepel op het dak. De voordeur zit aan de voorkant en de ramen zijn voorzien van geslepen glas. De man was bezig om hem klaar te maken voor een vakantie. Op onze vraag hoe hij hem ging verplaatsen zie hij; “Kijk maar eens in de garage”. Tegen de acherwand stond een plaatje van een Mercedes vrachtwagen, een kieper, met hoge spatborden en een houten laadbak. De vrachtwagen was van net na de oorlog. Hij had hem ook helemaal gerestaureerd. Eerst had hij een trekker voor de woonwagen gehad. Een Lantz Bulldog. Die had hij ook gerestaureerd maar nu stond de Mercedes voor de woonwagen. Het was zijn hobby en hij was er ook nog eens heel goed in. Zijn vrouw kwam er ook bij staan. Ik had haar al in de winkel van de molen gezien waar antiek en schilderijen te koop werden aangeboden. Zij maakte glas in lood wat ook weer werd toegepast in de woonwagen. Op de woonwagen zat een bord waarop stond; “The Traveling Miller” (de reizende molenaar). Haar man had meegeholpen de molen weer in gebruik te nemen en had een cursus gevolgd voor molenaar. Ze woonden naast de molen en konden zodoende de molen makkelijk bijhouden en laten draaien. Ik kreeg toestemming om een paar foto’s te maken. We bedankten het echtpaar voor hun verhaal en de mogelijkheid om deze oldtimers van dichtbij te bekijken.

Giesbeek is verder een heel rustig dorpje. Een aantal restaurants, een verenigingsgebouw en een Roomse Kerk treffen we er aan. We rijden een rondje en gaan dan langs de plas richting het dorpje Lathum. Vlak voor het dorp is er Jachthaven ’t Eiland. Dit is een commerciële haven met een restaurant erbij. Qua grootte vergelijkbaar met de jachthaven waar we liggen. Deze haven ligt in een kom en er is weinig begroeiing op de kant. We gaan op het terras van Restaurant ‘De Bolder’ een biertje drinken om alles eens goed te bekijken. We vinden beiden dat we goed gekozen hebben door bij de Watersport Vereniging van Giesbeek te gaan liggen. De haven hier ligt in een soort kom. Nu de zon zo staat te schijnen komt er weinig verkoeling vanaf het water in de haven. Je ligt de hele dag in de brandende zon te bakken want er is heel weinig begroeiing voor een beetje schaduw. Het voordeel hier is dat je verder kunt uitkijken op het meer voor de jachthaven. Er is hier ook een helling met een verrijdbare kraan die 30 ton kan tillen en een aantal loodsen voor winterstalling en hobby. Het dorpje Lathum is nog een kilometer verder langs het water. We gaan weer terug naar de boot waar ik nog even een verfrissende duik naast de boot neem. Het is vandaag ook weer erg warm. ’s Avonds om half acht maak ik een kapucijnerschotel klaar. We eten achter op het dek om nog een beetje wind te vangen. Het waait echter nauwelijks. De temperatuur binnen zakt tot 27,5 graden. In de slaaphut draaien we de airco een uurtje voor het slapen gaan.