Maandag 21 mei 2018
Tweede Pinksterdag
In Brouwershaven zijn geen kerkdiensten op tweede Pinksterdag. De hervormde kerk heeft één dienst op zondag en de GKV twee. In Zierikzee is er een zangdienst maar dat is aan de andere kant van het eiland. We luisteren liever naar onze eigen gemeente in Montfoort via het internet. Vier mensen leggen openbare belijdenis af van hun geloof. We zijn er getuigen van al is het op afstand.
Na afloop drinken we op het achterdek koffie met een Zeeuwse bolus.
Het is opnieuw een zonnige heldere dag en er zijn weer veel mensen lekker buiten aan het genieten van het mooie weer.
Moernering, selnering of darinkdelven
Het toerisme is na de deltawerken een belangrijke bron van inkomsten geworden voor het kleine Brouwershaven. Vroeger was dat de visserij en de handel in wijn, bier, hout, steen, wol, vlas, zout, rapen en bieten die de stad van inkomen voorzag. Lange tijd vormde ook darinkdelven een bron van inkomsten. Dit is de benaming van zoutwinning zoals die hier werd toegepast. De grondlaag die regelmatig overspoeld werd door de zee werd afgegraven en verbrand. Daarna werd de as opgelost in water wat vervolgens weer werd verdampt. Wat overbleef was kostbaar zout en afgegraven land. Dit laatste veroorzaakte weer grote risico’s bij storm en hoog water. In het jaar 1515 werd het bij wet verboden in heel Zeeland. Het zout werd toen uit Portugal gehaald waar de zon het zeewater verdampte.
Achterland van Brouwershaven
Op de fiets ga ik op zoek naar het Zeeuwse trekpaard. Op de website http://www.trekpaarden.nl zie ik dat er een stalhouder in Kerkwerve zit en dat is niet zo ver van Brouwershaven. Ik fiets langs lange percelen akkerland. De boerderijen zien er saai en kaal uit. Het Platteland van Schouwen-Duiveland is vlak en een beetje rechttoe, rechtaan. Veel boerderijen waar ik langs kom hebben campingplaatsen. Ik zie mais, uien en aardappelteelt langs de weg. Veel land ligt er nog kaal bij. Halverwege zie ik een bord langs de weg staan met de naam Nieuwerkerke. Ik stop om te lezen wat er op het bord vermeldt staat. Tussen Brouwershaven en Kerkwerve heeft het dorpje Nieuwerkerke gelegen. Nu nog een bultje in het landschap. In 1820 is de kerktoren afgebroken en sinds die tijd was het verdwenen. Op heel Schouwen-Duiveland liggen verspreid op 16 locaties nog restanten van gekrompen of verdronken dorpen. Deze locaties worden door dit soort borden aangegeven.
De kerk in Kerkwerve is zelf van vroeger datum als die in Nieuwerkerke was. Het is een klein gebouw met een ranke toren. Ik fiets er rondom en bekijk het rustige dorpje met hoofdzakelijk kleine eenvoudige huizen. Ik zie nergens de ronde contouren van het Zeeuwse trekpaard zich aftekenen in het landschap. De stadhouder moet zich ergens in de omgeving van Kerkwerve bevinden. Ik heb ook geen adres en was op goed geluk op pad gegaan. Het Zeeuws trekpaard wordt nog aangehouden door een aantal liefhebbers en heeft geen functie meer voor de landbouw. Ik hoop het deze reis nog een keer ergens tegen te komen.
