Zaterdag 03 juni
De folklore herleeft op de Urkerdag. Alle mensen in bezit van Urker klederdracht halen het tussen de mottenballen vandaan. Op deze dag wordt het met trots gedragen of aan de waslijnen gehangen. De rookkasten en frituurpannen staan op straat om de vis klaar te maken en te verkopen. Wij gaan vlak voor de middag onze lunch opzoeken. In de oude botterloods staan tafels en stoelen binnen en je kunt er typische Urker gerechten kopen. Ik haal de dingen weer door elkaar. Daar heb ik een gave voor. Tot vermaak van manlief bestel ik koffie met “dikmoes”. De vrouw achter de tafel kijkt mij glazig aan. Wilt u dikkoek of koolmoes? Ik kijk wat er op tafel staat. Een mooie tulband gevuld met krenten en rozijnen smaakt allicht beter bij de koffie dan een kom koolmoes. Ik kies dus voor dikkoek met een beetje saus. Even later zitten we aan tafel tegenover een stel met ieder een kom koolmoes voor zich. Ze zijn een beetje teleurgesteld. De soep is niet zo dik. De man gaat nog een portie grauwe bonen halen. Hij komt terug met een soort bruine bonen soep met uien. De dikkoek smaakt wel aardig. Onverwacht is het eerder zout dan zoet.
Als we verder lopen begint het zacht te regenen. Mensen duiken onder hun paraplu. Wij lopen echter onverschrokken door in de regen en komen bij de warenmarkt . Op het bedrijventerrein liggen verschillende beroepsschepen voor de kant. Een grote woonark van ABC Woonarken trekt onze aandacht. Het gevaarte heeft drie woonlagen en biedt een zee aan ruimte. De schuifpui maakt van de woonkeuken in een mum van tijd een buitenkeuken. We schuilen bij de Boelschuur. Even later schijnt de zon weer volop en we lopen naar de waterkant om de start van de roeiwedstrijd mee te maken.
Een mevrouw die staat aan te moedigen verstrekt ons des gevraagd wat informatie. De wedstrijd telt dit jaar mee voor de competitie. Ze moeten 16 kilometer roeien en de ruim veertig sloepen starten in paren. Alle deelnemende sloepen worden teruggerekend naar een Wattage. Daardoor zijn de kansen voor iedere deelnemer gelijk, ondanks het verschil in sloep, het aantal roeiers, mannen en/of vrouwen. Aan het begin van de ochtend heeft een kraan de sloepen van de trailers in het water getakeld. Ze zijn ongeveer tweeënhalf uur onderweg. “Het is altijd afzien hoor”, zegt ze. “Je krijgt er blaren van, ondanks de training”. We bedanken haar voor de info en keren weer terug. Een groep jongeren lopen al zingend voor ons uit en proberen nieuwe leden te werven. We beginnen intussen wel trek te krijgen in een lekker visje. Bij de kraam waar Urker mannen staan te zingen, bakken en roken ze ten bate van de organisatie ‘Open Doors’. We kopen een bakje kibbeling en een gerookte poon. Het smaakt goed. Bij het museum staan nog wat kramen met oude ambachten. Op de stoep bij veel woonhuizen wordt er buiten vis gebakken en gegeten.
Halverwege de middag zoeken wij de boot weer op. We hebben een boot langzij liggen. De man stelt zich voor en vertelt dat hij uit Chili komt. Zomers reist hij met zijn boot door Europa. Ze zijn op weg naar Duitsland. Ze treffen het dat ze nu net met de Urkerdag hier zijn. Even later zien we ze druk in de weer met hun smartphones om foto’s te maken van de mensen in klederdracht. Op de boot zien we de finish van de roeiboten. De laatste meters worden er uitgeperst. Sommige roeiers zijn zo moe dat ze na de finish over hun nek gaan.
Om vijf uur krijgen wij bezoek aan boord van Tromp Willem en Femmy. Hij houdt een website bij met allerlei wetenswaardigheden over stockfotografie. Als hobby maakt hij foto’s die hij op verschillende sites te koop aanbied. We willen graag met hem overleggen waar we op moeten letten bij het ontwikkelen van onze eigen stockfoto site.
