Van Wemeldinge naar Tholen

Vrijdag 29 juni 2018

Van Wemeldinge naar W.S.V. De Kogge in Tholen

We vertrekken rond half elf na eerst wat klusjes te hebben gedaan aan boord. Het is ongeveer een uur voor laagwater als wij de Oosterschelde opvaren. De wind komt uit het noorden en voor Wemeldinge staat er best een flinke golf. We steken de Oosterschelde over om onder de kust van Tholen te gaan varen. Dat is een stuk comfortabeler. Opnieuw zien we de glimmend zwart kop van een zeehond boven de golven uitsteken. Ik pak snel de camera om het vast te leggen maar het resultaat is bedroevend. Op de foto is het een stipje tussen de golven. Na ruim een uur varen naderen we de Bergschediepsluis. Adri roept de sluis op met de marifoon en we horen dat de sluis naar ons onderweg is en dat we even moeten wachten. Voor de steiger waar de viskotters van Tholen liggen aangemeerd dobberen we een minuut of tien. Daarna kunnen we invaren. De sluis is maar zes meter breed en we schutten als enige boot een stukje naar boven. De brug over de sluis moet draaien voor we het Zoommeer opvaren. Aan deze zijde van de sluis liggen weer twee boten te wachten voor het schutten. Het wordt steeds drukker op het water. We varen nu weer op zoet water. Langs de vluchthaven voor de invaart naar Tholen. Bij de lange kade van W.S.V. De Kogge vinden we een mooie plek om aan te meren voor een grote Sunseeker uit Kamperland. Havenmeester Lydia komt na de lunch ons verwelkomen. Een vrolijke opgeruimde tante die haar best doet om het iedereen naar de zin te maken.

Restaurantcadeaukaart

’s Middags gaat Adri boodschappen halen bij de AH supermarkt. We hebben nog een restaurantcadeaukaart en volgens de site van de organisatie kunnen we deze bij een restaurant in Tholen inwisselen. We hebben mazzel want het Restaurant Sixties zit naast de haven aan de andere kant van de dijk. We hebben een tafel gereserveerd om 19.00 uur en kunnen lekker op het terras voor de zaak zitten. We eten heerlijk een voorafje en een hoofdgerecht. Adri neemt de serveerster in het ootje door haar te vragen of zij de mixgrill, die hij heeft besteld, voor hem wil snijden.”Wat bedoelt u?”; vraagt ze. “Ik ben te lui om het zelf te doen, kun jij het niet even voor mij doen?”; zegt Adri met een stalen gezicht. Het gezicht dat ze trekt is onbetaalbaar.

Als we na afloop willen betalen met de kaart blijkt dat deze is verlopen. De kaart is maar een jaar geldig. Staat in de kleine lettertjes op de achterkant van de kaart. De serveerster adviseert om contact op te nemen met de organisatie die de kaart heeft uitgegeven. Vorig jaar hebben wij geprobeerd om de kaart te gebruiken maar de aangesloten restaurants zijn beperkt en tijdens onze reis kwam het regelmatig voor dat er geen aangesloten restaurant in de buurt was. Wij gingen er vanuit dat een cadeaukaart zijn waarde behoudt.