Afbeelding van de Röblinsee bij ochtend
Het uitzicht van 8.00 uur over de Röblinsee

Vrijdag 19 juli 2013

Om 8.00 uur voeren wij met een bewolkte lucht de Röblinsee af. Een stukje Steinhavel bracht ons bij de sluis van Steinhavel. Hier hadden wij geluk en konden meteen invaren. De sluis is 41.9 x 5,3 meter en we stegen 1,6 meter. Over de Menowsee en de Ziernsee voeren wij deelstaat Brandenburg uit en kwamen wij in deelstaat Mecklenburg-Vorpommern. Op de Ziernsee zagen wij nog een kano met paraplu aandrijving. Later op de dag kwamen wij er nog meer tegen.

Afbeelding van een kano met paraplu aandrijving
Een kano met paraplu aandrijving

Een smalle doorgang met éénrichtingsverkeer bracht ons op de Elbogensee. Precies in de hoek van de Ellenboog zat een ondiepte waar wij omheen moesten varen. Wij kwamen langs de plaats Priepert waar wij een grote jachthaven zagen met veel grote schepen. Vandaar af voeren wij op de Müritz-Havel-Wasserstrasse. Om half tien sloten wij aan in de wachtrij voor de sluis van Strasen. Er lagen al zo’n 30 boten te wachten. De sluis is 41,5 x 5,1 meter en heeft een verval van 1,5 meter. Per keer gaan er 4 tot 5 boten mee. De hele wachtrij schuift dan naar voren. Het zonnetje is inmiddels doorgebroken en het is prachtig weer. We genieten van de omgeving en het water is zo helder dat je de bodem ziet en de vissen die rond de boot zwemmen. Het is half twee als wij uitvaren. Deze sluis heeft ons vier uur gekost. Het is hier op het moment ook vakantietijd en dat zorgt voor lange wachttijden bij kleine sluisjes. Wij besluiten maar even door te zetten en de voorgenomen route toch te varen. Het brengt ons bij Sluis Canow. De wachtrij is hier wat minder lang en na een uur varen wij uit. De sluis zat wel propvol. Al de ruimte was opgevuld met kano’s. Die zijn hier heel populair en uiterst geschikt voor dit uitgestrekte natuurgebied. We varen over de Labussee en de kleine Peetschsee en komen bij sluis Diemitz. Hier hebben wij één lichting bootjes voor ons en dan zijn wij aan de beurt. Maar we hebben weer pech. Een rondvaartboot komt al toeterend achter ons liggen. En aangezien beroeps altijd voorrang heeft moeten wij nog een rondje schutten wachten. Het is tien over vijf als wij uiteindelijk uitvaren.

Afbeelding van boothuisjes
Boot/zomerhuisjes vlak voor Mirow

Langs de oever staan hier heel veel boothuisjes. Zomerwoningen op palen aan de rand van het water met een boothuisje eronder. Veel nog vanuit de oude DDR-tijd. Naakt recreëren schijnt ook uit die tijd te stammen. We varen naar het plaatsje Mirow. Aan de kade is geen plek meer voor ons en we varen naar de noordelijke kant van het slot eiland. Bij scheepswerf Rick & Rick worden wij gewenkt dat ze plaats hebben. Aan een langsteiger naast een boothuis worden wij geholpen met aanleggen. De boot staat er op de grond en ligt zo vast als een huis. Het is een prachtig plekje. De haven ligt stampvol en ‘s avonds wordt er op één boot muziek gemaakt door een soort band die met elkaar een boot delen. We prijzen ons gelukkig met zo’n mooi plekje. Een lange vaardag met meer uren wachten dan varen. Adri betaalt € 51,- voor drie nachten. De stroom en het water gaat met muntpalen. Morgen moeten wij de boot verleggen omdat wij een aantal boten blokkeren met uitvaren.

Eén reactie op “Varen is wachten, varen en wachten”

  1. Hi jullie Adries, even een kleine reactie op jullie mooie reisverhalen:
    “varen is wachten en varen en wachten” is dit niet fantastisch!!! om te haasten heb je geen boot voor nodig- wat zegt Antoine de Saint – Exupery in “de kleine prins” ? — der weg ist das Ziel —
    ik moest er echt om lachen : ” … geluk,wij konden meteen invaren…vier uur gekost…hebben weer pech…is het zat…”
    en tussendoor : “wij genieten van de omgeving” dus opweg naar het goede oever ! neem de kansen waar,dat je gedwongen bent om te wachten: rust,ontmoetingen,even en kopje koffie,een knuffeltje,naar andere mensen lachen,genieten dat niemand je dwingt,niemand je haast behalve jezelf.
    ja en wat je schrijft over de naaktrecreatie dat heeft en hele diepe oorzaak in de voormalige DDR : het enige aan Freiheit
    wat de mens in de DDR nog had , was zijn naaktheid , daar kon de STASI niets tegen doen – dus het is ook een soort van selbstbewußtsein, van protest,van een eiland voor jezelf.
    dus door naakt te zijn kon je je intimiteit beschermen !
    en plaats maar een afluisteringsinstallatie aan een naakt mens !!!
    En wat de vreeslijke “Konzentrationslager”betreft : het is zowat van onmenslijk wat daar gebeurd is en toch hebben mensen- geen dieren het gedaan – und man kann wirklich nur nog still sein, man ist so betroffen , es ist so fürchterlich — maar om zoiets te zien , bewust te worden van wat mensen kunnen doen – dat heeft ook iets positiefs : zich in te zetten , dat zoiets nooit meer gebeurt , het goede te bevorderen , ieder mens hoog te achten en liefde te verspreiden.
    en nu weer terug naar het mooie : ja de natuur is er zo prachtig , geniet er van , neem de rust om onze wunderschöne erde aan te nemen – es ist ein privileg om dit te mogen doen.

    lieve groetjes van
    Wolfram en Leta

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *