Vrijdag 22 april
Opnieuw een zonnig begin van de dag. Wat worden we verwend met het weer. We gaan deze dag naar Loenen aan de Vecht voor een verlaat verjaardagsbezoek aan mijn zus Anke.
De bruggen in Maarssen worden al bediend als wij naderen. Het is niet nodig om de brugwachter te bellen of via de marifoon op te roepen. Langs de oever zijn verschillende aanmeer plaatsen waar je 3 x 24 uur kunt aanmeren. Liggeld verplicht staat er ook nog op het bordje. In de zomer is het op de Vecht erg druk met watertoeristen daarom wordt de duur van het liggen beperkt tot maximaal 3 nachten. We hebben vandaag maar een klein stukje te varen.
De maximale snelheid is hier 6 km. per uur. Een ideale snelheid om op je gemak al het moois op de oever te bekijken. Langs het water staan prachtige landgoederen van rijke kooplieden uit Amsterdam. Grote tuinen met oude bomen rond de monumentale panden met aan de waterkant regelmatig een theekoepeltje. Bij Breukelen zien we het voorname opleidingsinstituut Nijenrode in een kasteel met poortgebouw en bijgebouwen in een parkachtige tuin staan.
Aan de andere kant van het water zit een bedrijf wat biologische vruchtensappen conserveert en verkoopt genaamd Schulp. Bij Breukelen varen we weer tussen twee ophaalbruggen door en zien we een kade waar we kunnen aanmeren. Bij Nieuwersluis is de brugwachter eten en moeten wij tot 13.30 uur wachten voor een brugbediening. We maken vast aan een remwerk voor de brug bij de voormalige Koning Willem III kazerne waar nu een penitentiaire inrichting is voor vrouwen. Om tien voor half is de brugwachter weer op zijn post en opent hij de brug voor ons.
We vervolgen onze weg en naderen Loenen aan de Vecht. Op een breed stuk voor de Cronenburgherbrug varen een paar mensen langs ons druk wijzend naar onze boot en roepen ons iets toe. Ik haal mijn schouders op, ik had er niets van begrepen. Op een woonboot aan de kant zien we een groot bord staan met de tekst: ‘Mensen hou je ballen binnenboord, wij zien uw boot ook graag op zijn mooist’. Nou ja… was dat het.. De stootwillen hingen inderdaad nog overboord. We moesten ook nog maar een klein eindje varen en om dan iedere keer je stootwillen op te ruimen. Maar goed het is niet zo’n fraai gezicht. Dat ben ik met de mensen eens.
We gaan de Cronenburgherbrug door en meren aan voor Loenen aan de Vecht op een ligplaats met walstroom. We kunnen de landvasten door ringen halen die in de beschoeiing zijn bevestigd. We zijn van plan om het hele weekend hier te blijven. We spreken wat af met mijn zus en zwager voor ’s avonds in een restaurant. In de ‘Drie gekroonde laarsjes’ praten wij gezellig bij. Op ‘De Bahama’s’ drinken we nog een kopje koffie na.