Woensdag 24 april 2019
In de tuien
De hele nacht heeft er een mooi houten Petterson motorjachtje in de tuien van de kraan gehangen met de romp in het water. Vanmorgen hing het bootje scheef in de tuien. Vermoedelijk maakt het wat water. Het wordt weer op de kant gezet.
Nu zijn wij aan de beurt om gelicht te worden. We varen naar de overkant en maken vast aan de steiger voor de kraan. Op de touwen trekken ze ons schip onder de portaalkraan over de banden heen die in het water zijn gezakt. Langzaam wordt het schip omhoog getakeld. De havenmeester ziet het als eerste. Het is een touw om de schroef. Als de boot helemaal in de tuien hangt wordt de ‘Mighty Servant I’ gestart en tot onder de bood gevaren. Een medewerker kan met een mes de rommel die in de schroef is gedraaid lossnijden. Het is een wit nylon snoer met een dreganker. Een buiten- en binnenband van een bromfiets en een hele dot visnet, touw, plastic, wol, nylon. Ik pak het aan om uit te zoeken wat we allemaal hebben opgepikt uit het water en om het te fotograferen. De andere schroef wordt ook nog even gecontroleerd maar deze is schoon. Daarna wordt de boot weer in het water neergelaten en uit de singles getrokken. Het heeft alles bij elkaar nog geen half uur in beslag genomen. We klimmen aan boord en varen een stukje proef om te kijken of alles in orde is. Dat is een heel verschil. De stuurboordschoef reageert nu weer naar behoren. Sturen gaat ook weer als vanouds. We meren op hetzelfde plekje weer aan en Adri gaat naar het havenkantoor om voor drie nachten af te rekenen en de factuur voor de kraan te betalen. Normaal gesproken wordt er 10 euro per strekkende meter berekend voor het lichten maar omdat de havenmeester ons aardige mensen vindt rekent hij 12 meter voor de boot en moeten wij 120 euro afrekenen voor de kraan in plaats van 150 euro. We zijn er blij mee en gelukkig heeft het geen schade gemaakt aan de romp, de schoef of het roerblad. Alleen is er wat verf van het roerblad geslagen maar dat is in september wel weer te herstellen.
Dorestad
De Jachthaven is even buiten Wijk bij Duurstede. Om bij de stad te komen moeten we een kleine kilometer lopen langs het water van de ‘Dode Arm’ van de Neder-Rijn. We komen daar langs W.S.V. Rijk en Lek en steken het Inundatiekanaal over. Bij de ingang liggen een aantal woonboten aan hoge palen.
Tegenover de woonboten treffen we de ‘Verhalenark’ aan. Dit schaalmodel van de Ark van Noach wordt beheerd door poppenspeler Aad Peters en is te bezoeken. Tijdens onze reizen hebben we de Ark al verschillende malen gezien maar nog nooit bezocht. Het is vandaag prachtig mooi weer en daar willen we ten volle van genieten, we blijven liever lekker buiten. Onder de molen ‘Rijn en Lek’ door lopen we naar de stadshaven en zien de Waterpoort in de dijk die bij hoogwater automatisch kan worden afgesloten met een deur. Door de winkelstraat vervolgen we onze weg. Voor Adri kopen we sandalen die hij gelijk aan houdt. Zijn dichte wandelschoenen verdwijnen in de rugtas.
Kasteel Duurstede
Van kasteel Duurstede is nog een deel intakt en tegenwoordig in gebruik als restaurant. Het staat op een eiland en je kunt er omheen wandelen over een aarden wal met grote oude bomen. We hebben nu nog een goed zicht op de ruïne maar als de bomen straks dik in het blad staan ligt het erg verscholen. Het 15e eeuwse kasteel had ooit 70 vertrekken en is naamgever van de stad. Duurstede betekent sterke plaats. We scharrelen nog wat rond door het centrum en vangen al weer snel de terugreis aan. De wind wakkert aan en neemt buien mee. Niet verkeerd want het land is overal erg droog en op sommige plaatsen stuift het zelf over de net ingezaaide akkers.
