Woensdag 9 juli 2014
Vanmorgen de laatste werkzaamheden aan de boot verricht. De tentenmaker heeft de tent afgeleverd. Het laatste kitwerk is gedaan. Helaas waait het flink met zo nu en dan regen. Geen ideale omstandigheden om uit de loods te gaan met de tent ineengevouwen op de davits. We hebben echter geen keus. Adri stuurt de boot voorzichtig de loods uit. De bijboot wordt achter ons in het water gelaten en komt achter ons aan. Fred geeft aanwijzingen. Ik moet de tent naar beneden zien te houden. De wind krijgt er echter vat op en ik wordt bijna in de lucht geworpen als de tent door de wind omhoog wordt gezet. Fred is er snel bij en het buizenframe wordt snel vastgezet zodat de tent staat. De voortent wordt ook opgezet en Adri stuurt naar de steiger. Het aanmeren gaat met deze harde wind nog een beetje roestig. Zodra we vastliggen worden de davits in elkaar gezet en de bijboot wordt erin gehangen. Wat laatste kleine klusjes worden nog gedaan. De boeg en de hekschroef functioneren niet goed. Dit wordt hersteld. ’s Avonds eten we op de boot. We gaan gedag zeggen bij Adri zijn moeder. Ik maak de bedden op. Vannacht slapen we weer heerlijk aan boord.
Donderdag 10 juli 2014
Wat een mooie dag vandaag. De wind van gisteren heeft alle buien weggewaaid. Het is al vroeg stralend weer. Wij hebben nog veel te doen vandaag en hebben besloten nog een dagje voor de kant te blijven. De koffers moeten nog worden uitgepakt en er moet nog worden schoongemaakt. De inhoud van de bakskisten staat nog in de douche en moet worden uitgezocht voor het weer de bakskisten ingaat. Daarnaast moeten er ook nog boodschappen worden gedaan. Een voorraad drank en andere zware dingen wil ik vast aan boord zetten nu ik de auto nog tot mijn beschikking heb.
Het is een warme bezigheid. We zweten peentjes.
’s Avonds komt moeder Van Spengen de resultaten van onze noeste arbeid bekijken. Met de ‘Hopper’ komt zij op eigen gelegenheid naar Woubrugge. Wij halen ze op bij de ingang van de jachthaven. De hele avond genieten wij op het achterdek van het mooie weer onder de nieuwe tent en op onze comfortabele u-bank.
Vrijdag 11 juli 2014
Na een goede nachtrust vertrekken wij, om negen uur, met een grijze lucht van onze vaste ligplaats in Woubrugge. Op het Braasemmermeer moeten wij de stuurautomaat kalibreren. Wij varen daartoe driemaal een traag rondje van 360 graden. Met behulp van de satelliet wordt nu de deviatie van het kompas bepaald. Zodra deze laatste klus is gedaan vervolgen wij onze weg naar de eerste bestemming. Via Oude Wetering een stukje Haarlemmer Ringvaart en de Kagerplassen komen wij op de Zijl naar Leiden. Vanaf de kruising naar het centrum van Leiden varen wij verder op de ‘Oude Rijn’ helemaal tot aan Katwijk aan Zee. Verschillende bruggen moeten voor ons draaien. De spoorbrug bij Leiderdorp houdt ons bijna een uur op vanwege de dienstregeling van de spoorwegen en een beroeps die voorgaat. Om drie uur informeer ik bij het havenkantoor van Katwijk aan Zee of zij nog een plekje hebben voor ons. De boxen zijn echter geschikt voor boten tot 14 meter en de kopsteigers liggen vol. Wij worden doorverwezen naar de overkant waar we aan de groenstrook goede bolders vinden om aan te meren.
We hebben echter geen water en stroom. Ik ga snel onze hond uitlaten op de brede groenstrook waar een wandelpad en een fietspad lopen. Daarachter ligt een woonwijk met drie torenflats en een winkelcentrum.
Bij terugkomst staat Adri te praten met bekenden uit Boskoop. Hans en Adri komen regelmatig een weekendje naar Katwijk met hun boot.
’s Middags bellen wij met de familie Van Rhijn om ze bij ons uit te nodigen aan boord. Petra en Jaap zijn er net en komen op de fiets langs om de refit van ‘De Bahama’s’ te bekijken. ’s Avond proberen wij onze nieuwe vouwfietsen met trapondersteuning uit en wandelen op het strand. We genieten van de zonsondergang.
Voor de boulevard van Katwijk wordt er een flinke dijkversterking aangelegd. Het komt er eigenlijk op neer dat er een rij duinen tussen de boulevard en de zee worden opgeworpen. In deze duinen wordt een grote ondergrondse parkeergarage aangelegd voor alle badgasten die er worden verwacht. De Katwijkers zijn er niet enthousiast over. Vanaf de boulevard kun je de zee bijna niet zien. Ze zijn nog bezig met de werkzaamheden. Ik ben benieuwd hoe het zal worden. Een mooie reden om nog weer eens deze kant op te gaan. Als wij de fietsen weer aan boord zetten komt Clara op de fiets kijken waar wij precies liggen. Morgen hoopt zij om half elf met haar vader van 92 langs te komen om een bakkie te doen.
Zaterdag 12 juli 2014
Nederland heeft gisteren gevoetbald tegen Brazilië om de derde en vierde plaats tijdens het wereldkampioenschap. Ze hebben gewonnen uiteindelijk. Rond middernacht kwamen er nogal wat mensen het parkje waar wij lagen onveilig maken. Er werden rotjes afgestoken en er werd gedronken en uitgelaten gepraat. Adri is op het achterdek blijven zitten tot de mensen om drie uur naar huis gingen. Wij hebben bij een vorig WK al eens meegemaakt dat de mensen vanaf ons voordek het water indoken en spullen vanaf onze boot meenamen terwijl wij onder zeil waren. Dat hopen wij nu te voorkomen.
Vanwege de korte nacht hebben we een beetje uitgeslapen. Terwijl ik schoonschip maakte deed Adri de boodschappen. Clara kwam om half elf met haar vader langs. Met de rollator naar de boot gelopen en via het trapje aan boord geklommen. Mooi als je dat op die leeftijd nog kan doen. Het was gezellig.
Na een lekkere lunch zijn we ’s middags zonder de hond op de fiets naar het centrum van Katwijk gefietst. Het is nog wel even wennen aan de snelheid van de fietsjes. Binnen tien minuten stonden wij op de Voorstraat bij het ‘Katwijks Museum’. Dit museum gaat over de lokale geschiedenis. De visserij, de klederdracht, de sieraden. Verschillende stijlkamers, oude ambachten, scheepsmodellen. Daarnaast een verzameling schilderijen van zowel binnenlandse als buitenlandse kunstenaars die aan het begin van de twintigste eeuw naar Katwijk kwamen om het dagelijks leven ter plekke op het doek vast te leggen. Kleurrijke schilderijen van vrouwen die op het strand de vis kwamen ophalen. De bomschuiten van de vissers die het strand op voeren en ’s winters werden opgelegd in de duinen. Spelende kinderen in de branding. De voor mij bekendste was; Jan Toorop. Maar er waren ook schilderijen van Sluiter, Blommers, Bartels, Grobe en nog een aantal waar ik de naam van vergeten ben. Leuk museum, afwisselend met veel bezienswaardigheden en op het moment nog een inspirerende overzichtstentoonstelling van de fotograaf Dick Hogewoning.
Zondag 13 juli 2014
Wij gaan vanmorgen naar ‘De Nieuwe Kerk’ (1887). Een mooi ontwerp van architect Jesse. Wij gaan voor de eredienst maar ook voor het ‘vandenheuvel’ orgel. Deze orgelbouwer heeft het orgel eind vorige eeuw gebouwd op de manier van de Franse orgelbouwer ‘Cavalier Coll’. Een romantisch orgel waar Adri weg van is. Op de fiets naar de kerk zagen wij onderweg veel mensen die naar de kerken liepen. Katwijk is kerks. Alleen de PKN heeft in Katwijk al 10 verschillende wijkgemeenten. Toen wij de kerk in kwamen was ik wel even onder de indruk. De kerk zat bijna vol. Naar schatting zo’n zevenhonderd mensen waren samen gekomen. Om zo’n gemeente te begeleiden heb je wel een groot orgel nodig. Het ging prachtig samen. Mooi aanzwellend orgelspel. Een gemeente die uit volle borst de lofzangen aanhief. De dominee had een goede preek.
Na de dienst helaas geen mensen gesproken.
’s Middags ben ik samen met Tess een wandeling gaan maken in de Noorder Duinen. Prachtig stukje natuurschoon. Zo anders als het polderlandschap wat ik gewend ben. Het zonnetje deed goed zijn best. Toen ik de eerste bebouwing van Noordwijk in de verte zag ben ik weer teruggekeerd. De skyline van Katwijk werd gekenmerkt door de ‘Nieuwe kerk’ en de drie torenflats waar wij met de boot voor lagen. Ik heb nog een ommetje gemaakt over de dam van het uitwateringskanaal naar het monument voor de Katwijkers die op zee zijn omgekomen sinds 1902. Het staat op de hoek van de boulevard bij hotel Savoy. Aan de andere kant van het water ben ik langs de jachthaven weer teruggelopen naar de boot.
’s Avonds kwamen Jaap en Tini op de motor nog even langs. Ik had er niet meer op gerekend. Was aangenaam verrast dat zij de moeite hadden genomen om langs te komen. Bij hun vertrek om elf uur wist heel Katwijk dat de boer uit de Waver weer naar huis ging. De uitlaat knalde er lustig op los.
Maandag 14 juli 2014
Ook deze dag begint weer grijs. We varen terug naar de Nieuwe Vaart of het Rijn-Schiekanaal waar wij nu richting Delft aanhouden. Bij Leidschendam schutten wij. Voor en na de sluis zijn er een aantal aanlegplaatsen. Een volgende reis kunnen wij hier nog wel eens aanmeren. Leidschendam ziet er best aardig uit vanaf het water. Wij passeren Voorburg en Rijswijk en naderen Delft. Verschillende bruggen in de Delftse Vliet moeten voor ons draaien. We willen kijken of we in de kom van Delft kunnen liggen. Helaas zijn alle plekken al bezet als wij rond 13.00 uur aankomen.
Wij besluiten maar door te gaan op de Delftse Schie. Op de kaart zien we dat wij ook naar Schiedam kunnen over de Schie. Ik bel even naar de Florynhaven of er plek is en hoor dat er een brug in de Schie langdurig gestremd is. De Florynhaven is alleen te bereiken via de Nieuwe Maas. Wij moeten dus buitenom. Via de Parksluizen varen wij de Nieuwe Maas op en melden ons bij de verkeersdienst op marifoonkanaal 63. Onze bestemming is nu City Marina Rotterdam. We zijn wel eens bij deze haven gaan kijken maar hebben er nog nooit gelegen. Direct onder de Erasmusbrug door gaan wij stuurboord de Koningshaven in. Post Erasmusbrug bedient de Binnenhaven brug die de City Marina afsluit.
Wij krijgen een plekje aan een lange, brede vingerpier vooraan bij het toegangshek van de haven. Het is een vaste ligplaats waar de eigenaar van op reis is. In deze haven liggen wij omringd door oude pakhuizen omgebouwd tot appartementen met de namen van de continenten nog op de gevels vermeld. Het is een getijden haven met drijvende steigers. De voorzieningen zijn nieuw en goed verzorgd. Daar moet je dan ook goed voor betalen. We zijn € 1,95 per meter kwijt en de stroom kost € 4,50. We maken er goed gebruik van. De supermarkt grenst aan de haven dus er worden weer wat boodschappen ingeslagen. Om Tess uit te laten moeten we tot aan het eind van de Binnenhaven lopen voor we een groenstrook tegenkomen. Daar staan halve cirkelvormige flats met vierkanten, mintgroene en licht blauwe voorgevels. Het doet denken aan reuze cellencomplexen waar elke cel een vrijwillige bewoner heeft. Een wereld die vreemd is voor een meisje van de boerderie. Het komt mij voor dat je hier heel makkelijk kan opgaan in de anonimiteit van de massa. Geen prettig idee. Ik ben dankbaar voor de omstandigheden waarin ik ben opgegroeid en waarin ik nu leef.
’s Avonds maken wij iets vreemds mee. Rond een uur of tien, half elf horen wij geborrel. Tijdens de refit is er een andere dieptemeter in de bodem van het schip gezet en Adri maakt zich zorgen of deze misschien is gaan lekken en de boot nu volloopt met water. Hij gaat eerst aan het dek kijken en later in de motorruimte. Geen oorzaak van het voortdurende geborrel de bekennen. Als ik aan dek kom zie ik dat het geborrel rondom het schip het oppervlaktewater beroerd en in de hele haven gaande is. Bij navraag vertellen onze buren dat dit bij een bepaalde waterstand een terugkerend iets is. Bij laag water ontsnapt er gas uit de modder van de haven en zorgt er voor dat het lijkt of je in kokend water ligt met je schip. Weer wat nieuws meegemaakt. Met het stijgen van het water hield het borrelen weer op.
Dinsdag 15 juli 2014
Het miezert als wij tegen twaalf uur de Nieuwe Maas opvaren. Het water is flink in beweging. Ik sluit de patrijspoortjes in de voorhut om geen water binnen te krijgen. We varen onder de Erasmusbrug door langs de Veerhaven en de Parkhaven tot aan de Buitenhaven van Schiedam. Daar staat het licht van de sluis op dubbel rood. Wat inhoudt dat er geen bediening is. Het is inmiddels twintig over twaalf en de sluismeester is met lunchpauze. Dit hadden wij niet verwacht bij zo’n grote stad. De deuren staan echter open en telefonisch krijgen wij toestemming om vast te maken in de kolk. Wij maken van de gelegenheid gebruik om de lunch te gebruiken. Kwart voor één is de sluismeester weer op zijn post en bedient hij de sluis voor ons. Wij schutten iets naar beneden op dit tijdstip en met dit getij. Wanneer wij Schiedam invaren valt ons meteen de Stellingmolen Nolet op. Deze molen is in 2004 gebouwd door de firma Nolet. Dit is de fabrikant van ‘Ketel 1’ jenever.
Direct na de fabriek varen wij vanaf de buitenhaven de Nieuwe Haven op waar wij bij Jachthaven ‘De Nieuwe Haven’ een plekje krijgen toegewezen door Annemiek. De gezellige havenmeester, die ons een hartelijk welkom geeft door allerlei informatie te verstrekken over Schiedam en omgeving.
’s Middags lopen wij naar het centrum. Onderweg genieten wij van oude monumentale panden.
Aan de Grote markt drinken wij een kopje koffie voor het oude Stadhuis met de dubbele trap voor de ingang en een mooie klokgevel. De Grote- of St. Janskerk is open voor bezoekers. Het Stedelijk Museum heeft hier een tentoonstelling ingericht over het wonen in Schiedam door de tijden heen. Mooie kerk met een fraaie preekstoel en een Flentrop orgel, in een kas uit 1680, waar op geoefend werd ten tijde van ons bezoek. Margreeth C. De Jong uit Middelburg zou ’s avonds een concert verzorgen. Wij hebben echter andere bezigheden. De verhalen op het blog bijwerken.
