Zondag 2 juli
We gaan vanmorgen naar de Chr.Ger.Kerk vrijgemaakt. Deze staat bij de Oosterbrug op de hoek van de Noordersingel. We lopen vanaf de boot er in tien minuten heen langs de singel. Het is een fraai gebouw in de stijl van de ‘Amsterdamse school’.
Binnen ziet alles er netjes en modern uit. Het is vanmorgen een scholenkerkdienst speciaal gericht op de kinderen van de lagere school. De dominee heeft het over de gaven van de Geest en betrekt de kinderen op een creatieve manier in zijn prediking. De dominee begeleidt ook de zang op de piano. Het mooie ‘Strümphler/Reil’ orgel speelt aan het begin en het einde van de dienst. We genieten van twee muziekstukken van John Propitius die de organist ten gehoren brengt. Na de dienst is er koffie drinken en een lunch aangeboden door de cathechesanten. We spreken de organist die aanbiedt om nog even samen met ons naar het orgel te gaan. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. We snellen ons achter hem aan de galerij op. Adri mag op de bank achter het orgel plaatsnemen en de vriendelijke organist registreert en geeft aanwijzingen. Het orgel speelt lekker en het klinkt prachtig. De organist vertelt dat het vorige orgel, een Van Dam bij een brand verloren is gegaan. Dit orgel staat nog niet zo lang in deze kerk. Vandaar dat alles er zo nieuw en modern uitziet. Adri geniet en de organist heeft zo de kans om het orgel vanuit de kerk te beluisteren en te horen hoe een bepaalde registratie over komt in de kerkzaal. We drinken nog een kopje koffie en keren terug naar de boot.
Ria komt langs met haar schoonzus Greetje die samen met Gerrit hier alweer acht jaar in Harlingen wonen. Ze was nieuwsgierig naar onze boot en wilde graag eens bij ons aan boord kijken. Twee uur later nemen we afscheid.
Het zonnetje schijnt lekker en ik ga met Tess nog een rondje wandelen om te fotograferen. Ik kom echter niet ver want aan de andere kant van de stad op de zeedijk wil Tess terug. Ze gooit haar volle gewicht in de strijd. Op het strand zijn een aantal mensen in de weer met kitesurfen. Deze grote vliegers zijn voor Tess angst-aanjagend. Ik loop langs de vertrekterminal van de veerboot en de sluis terug naar de Haven.
‘s Avonds lopen we met z’n drieen naar de visserijhaven aan de andere kant van de sluis. De steigers liggen vol met allerlei verschillende grote vissersboten. Een busje rijdt voor ons uit over de grote brede steiger. Kratten met boodschappen en bagage worden uitgeladen en aan boord van een vissersboot gebracht. Moeder de vrouw brengt de bemanning aan boord van een Wieringer. Terwijl de bemanning druk in de weer is met de bagage en de boodschappen maken wij een praatje met de vrouw. Ze hebben hoog water nodig om te vertrekken. Ze moeten snel zijn om voldoende diepgang te hebben om uit te kunnen varen. Ze gaan op de langoustines vissen. Dat is een soort kreeft. Ze vissen ook op garnalen. Ze hadden er een goede boterham aan. Maar het is wel een hard bestaan. De vrouw vertelde dat als je het leuk vindt je wel een keer kan meevaren met een visser. Dat gebeurt wel meer. Vriendelijk aangeboden maar ik moet er niet aan denken. Zo’n vissersboot hangt vol met kabels en netten. Levensgevaarlijk als je het niet gewend bent. Trouwens, ik zou ook de hele reis ziek over boord hangen.